Fysiek of online?

Voor het tweede achtereenvolgende schooljaar stroomt 100% van de studenten van wie ik klassenvoogd ben, door naar het volgende leerjaar. Het is tevens het tweede jaar sinds de oprichting van de school. Ook al kom je uit een kansarme buurt, laat niets of niemand je afhouden van je doelen.

Gezien de uitdagingen waaronder de wereld momenteel gebukt gaat, was het niet altijd even makkelijk. Maar we hebben ons er wel doorheen geslagen. Misschien mag ik zo onbescheiden zijn om aan te nemen dat, naast het strakke lesgeven (zowel fysiek als online), het vertellen van mijn veelal zelfgeschreven verhalen en het samen zingen van godsdienstige en nationalistische liederen enigszins inspirerend hebben gewerkt op de studenten. En ja, ik zal doorgaan met het zingen van godsdienstige liederen tijdens de les, ook al zijn er individuen die menen dat dit niet moet worden toegestaan op openbare scholen.

Vanmiddag zei ik nog aan een collega: 'Er zijn op dit moment twee zaken die mijn wereld beheersen: online onderwijs en COVID-19-preventie.'  Maar gelukkig zorgen deze twee tegelijkertijd voor balans in mijn leven. Want dankzij het online onderwijs word ik ook wel afgeleid van mijn COVID-19-angst, en dankzij mijn COVID-19-preventie ben ik genoodzaakt me in toom te houden tijdens de felle discussies over online onderwijs waarbij ik vaak heel even de neiging voel opkomen om dicht op mijn collega's te gaan staan om ze te bestormen met argumenten. Maar ik denk niet dat ze daar moeite mee zouden hebben, want het hele COVID-19-gebeuren heeft me enorm doen vervreemden van hen.

Gisteren deed ik aan een stukje zelfreflectie en vroeg ik via Google Classroom aan de studenten om antwoord te geven op de volgende vragen.
1. Wat vond je gezelliger/leuker: mijn fysieke lessen of mijn online lessen?
2. Hoe begreep je de leerstof en mij beter: fysiek of online?

Hoewel ik er bijna van overtuigd was dat ik het online beter heb gedaan, antwoordden op een na alle studenten dat ze van het fysieke meer hebben genoten en de leerstof op deze manier ook beter hebben begrepen. Mijn vertelkunst was hierbij een veel aangevoerd argument. Een specifieke student gaf zelfs aan dat ze mijn welbekende glimlach op het schoolterrein mist.

Vastberaden was ik om per komend schooljaar fully online leerkracht te worden. Maar als ik ervan uitga dat in het onderwijs niet de leerstof of de leerkracht, maar de leerling centraal hoort te staan, zie ik het als mijn plicht om op mijn besluit terug te komen en de studenten hun zin te geven.

~ Diego Lapar (Paramaribo, 13 augustus 2020)