Dat de luchtvaart in Suriname in moeilijk vaarwater terecht is gekomen door de Covid-19 crisis, is in tussentijd wel voor eenieder erg duidelijk. De vraag is nu, hoe gaat Suriname en hiermede de luchtvaartindustrie in ons land hier verder mee om. Grote uitdagingen zijn aanzet voor de luchtvaartmaatschappijen, maar ook voor de nieuwe regering in Suriname. Wanneer wij ons in dit artikel concentreren over onze luchtvaartverbindingen met het buitenland, de zogenaamde buitenlandse route, dan zien we dat wij naast de national carrier ook Fly Allways hebben. Beide maatschappijen zijn door de totale lockdown en de voortschrijdende crisis van de Covid-19 affaire in grote financiële problemen geraakt. 

Verschillende grote crisismomenten in het recente verleden die de luchtvaart ook hard hebben getroffen, zoals de SARS in 2003 en de uitbarsting van de vulkaan Eyjafjalljökull in IJsland 2010 hebben de vliegbeweging toen ook diep geraakt. De verstoringen waren zelfs erger, maar met één groot verschil: de verstoringen waren korter in tijd en na heropening van de luchtruimen kon alles spoedig weer normaliseren. Tot op dit moment heeft de luchtvaartsector nog geen compleet en bevredigend antwoord, hoe de luchtvaart wederom succesvol in beweging gebracht kan worden in deze Covid-19 crisis.

Intussen zijn vele deskundigen bezig verscheidende modellen uit te werken, die een soft opstart weer mogelijk zouden moeten maken. Modellen als faciliteiten op luchthavens voor testen tot aangepaste vervoer aan boord van vliegtuigen. Deskundigen geven over de hele wereld aan dat men rekening moet houden met een minimale herstel periode van drie jaren. Wanneer wij daarmee rekening houden in Suriname, dan bemerken wij dat onze luchtvaartsector nog heel moeilijke herstel uitdagingen voor de boeg heeft. De SLM als national carrier zal dus als cruciaal (luchtvaartverbinding) bedrijf moeten uitkijken naar innovatieve modellen voor de oplossingen. Het bedrijf zit in financiële problemen en zal de komende tijd ook nog de concurrentie moeten aangaan met de KLM en TUI die van de huidige regering mede toestemming heeft gekregen de toch al fragiele markt te bedienen. 

De maatschappij (SLM) is al geruime tijd moeizaam bezig om zijn vervanging op de Mid-Atlantic route, zijn Twin Jet (ETOPS) B777 gecertificeerd te krijgen. De maatschappij zit ook als bedrijf organisatorisch met grote uitdagingen anno 2020. De nieuwe regering en in het bijzonder het ministerie van TCT, zal goed beleid moeten maken om onze luchtvaartsector in stand te houden. Als suggestie zou ik de vrijheid willen nemen aan te bevelen de national carrier te privatiseren met minimale overheid bemoeienis en deze voor de komende drie jaren waar nodig te ondersteunen om door de crisis periode te komen. 

Aan te bevelen is dat de maatschappij b.v. serieuze onderhandelingen aangaat met een partner  (v.b. Air Belgium), om de Mid-Atlantic route weer te normaliseren. Gedurende deze periode van samenwerken tegelijkertijd de tijd neemt voor een grote reorganisatie, dan wel privatisering en simultaan rustig zijn ETOPS en vloot vernieuwing inzet samen met de luchtvaartautoriteit CASAS. Doorgaan op het huidige traject biedt weinig tot geen perspectieven. Vanuit DA'91 blijven wij het beleid kritisch volgen en hopen dat de juiste koers wordt ingezet om onze luchtvaartsector Surinaams te houden, maar bovenal de mooie en nieuwe kansen die voor ons liggen niet onbenut aan ons voorbij te laten gaan.