In dit artikel ga ik na welke mogelijke regeerformaties gevormd hadden kunnen worden op basis van de uitslag van de verkiezingen van 25 mei. Daarbij beperk ik mij tot de 6 partijen die zetels gehaald hebben en laat ik de 11 partijen zonder zetels (die samen 7,2% van de stemmen hebben behaald) buiten beschouwing. Ik zal aangeven waar de formatie van VHP, ABOP, NPS en PL in dit geheel past.

Om een regering te formeren zijn er een paar voorwaarden waar rekening mee gehouden moet worden. Ten eerste moet de regering een meerderheid in de Nationale Assemblee hebben (dus tenminste 26 zetels, maar liefst iets meer). Ten tweede moet de regering in staat zijn om een president te kiezen (2/3 meerderheid in DNA of gewone meerderheid in de Verenigde Volks Vergadering). Ten derde behoort de regering een goede afspiegeling te zijn van de Surinaamse bevolking (tenminste geografisch en etnisch). Dit is niet vereist, maar wel wenselijk, om een breed draagvlak te garanderen. Ten vierde behoort de formatie een afspiegeling van de wens van de kiezers te zijn (zie vorig artikel). 

Onderstaande tabel geeft aan welke regeercombinaties mogelijk waren. Op basis van de uitslag hebben opties met de VHP de voorrang, terwijl opties met de NDP secundaire opties zijn. De ABOP als derde grootste partij kan geen regeerformatie vormen zonder de VHP of NDP, zodat dat geen extra opties oplevert. De opties 7, 8 en 9 waarin NDP de regering vormt, hebben geen meerderheid in de VVV; het  zijn dus geen echte opties, tenzij de VHP in DNA meewerkt aan de verkiezing van een president (wat niet aannemelijk is) of men leden van de DR en RR van de VHP gaat omkopen, wat het een onethische optie maakt. De NDP heeft zonder omkoperij in feite maar 1 echte optie (optie 8) nl. een samenwerking met de VHP, maar dat lijkt voor de kiezers de minst wenselijke optie. 

De VHP heeft duidelijk meer opties dan de NDP, omdat zij een meerderheid in de VVV heeft en dus in principe geheel zelfstandig een president en vice-president kan kiezen. De VHP heeft in DNA alleen geen meerderheid en moet daarom met één of meer partijen samenwerken. Dat betekent dat er qua beleid water in de wijn moet. De ABOP is qua zetels gestegen van 5 naar 9 en is daarom een interessante partner voor de VHP. De ABOP heeft echter afspraken met de PL gemaakt en neemt die mee, hetgeen meteen ook een verbreding van het draagvlak zorgt met bijna 17.000 vnl. Javaanse kiezers. De NPS is van oudsher een betrouwbare partner van de VHP geweest en zorgt voor 32.000 vnl. Creoolse stemmen. De geformeerde combinatie van VHP, ABOP, NPS en PL voldoet aan alle voorwaarden en heeft met 66% van de stemmen een breder draagvlak dan de NDP-DOE-BEP regering die op 50% van de stemmen steunde.