Ik volg al enige tijd een discussie op Facebook over de lockdown. Er wordt een betoog gehouden dat lockdown niet moet want dat is alleen voor rijke mensen. Dagloners en weekloners gaan honger leiden, zo wordt gesteld. Dus geen lockdown is het verhaal. Het betoog wordt oprecht gevoerd. Men wilt de stem van stemlozen zijn en dat is te waarderen. 

Maar het is van belang te zien dat lockdown geen cure is, maar een middel om de besmetting onder controle te krijgen. 

Zonder inzet van de lockdown zullen veel mensen besmet raken en dus ook onnodig veel mensen doodgaan. Want helaas is er een percentage mensen wiens lichaam de strijd tegen het virus niet kan winnen. Onderliggende medische problemen spelen een rol. Heel vaak heeft juist de groep sociaal zwakkeren een minder goede gezondheid. Zij hebben dus zeker baat bij een lockdown.

Natuurlijk levert de lockdown ook, juist voor deze groep, problemen op: hoe moeten ze aan geld komen om te overleven?

En dat probleem moet geadresseerd worden door het Covid-team. Zonder deze nood te lenigen wordt van deze mensen het onmogelijke gevraagd. Zij zullen degenen zijn die boetes krijgen op straat. Niet omdat ze vervelend willen zijn maar omdat ze willen overleven.

Dus mijne dames en heren Covid-team... het is de hoogste tijd voor flankerend beleid bij uw lockdown. Anders is er sprake van een onevenwichtig beleid waarvan sociaal zwakkeren disproportioneel de dupe worden. De effectiviteit van uw maatregelen zal ook niet optimaal zijn, als uw maatregelen geen aandacht hebben voor genoemde doelgroep. En daar zal de hele samenleving onder lijden!

Dus laat slachtoffers niet onnodig daders worden! 

Was er niet een noodfonds?

Of was dat alleen vóór de verkiezingen?