De pinksterbeweging, ook wel aangeduid als
het pentecostalisme, is een christelijke stroming die ontstond aan het begin
van de 20e eeuw binnen protestantse kerkgenootschappen. De omvang van deze
groeiende beweging werd aan het begin van de 21e eeuw geschat op 400 miljoen
aanhangers, inclusief de nauw verwante charismatische beweging. Ook in Suriname
is de groei van deze organisaties geen uitzondering. In wijken zijn er soms
meer dan een pinkstergemeente per wijk. Ik heb zelf gevallen meegemaakt waar er meer dan
drie gemeenten in dezelfde straat zijn. Maar de afgelopen tijden is niet alleen
het aantal volle-evangeliegemeenten toegenomen, ook zijn er
samenwerkingsovereenkomsten aangegaan met politieke partijen.
Onlangs is zelf
een voorganger van een gemeente overgegaan tot het oprichten van een politieke
partij. Maar wat is de oorzaak van deze veranderde inzichten. Heeft dit zijn
oorsprong in de slechte sociaaleconomische toestand waardoor gemeenteleden niet
meer in staat zijn hun financiële bijdrage aan de gemeente te voldoen, zodat
voorgangers genoodzaakt zijn te zoeken naar andere financiële bronnen om in hun
dagelijks onderhoud te kunnen voorzien? Of
is het puur het werven van macht?
De ontwikkelingen in de wereld vinden op rap tempo plaats, Suriname is
geen eiland en is onderhevig aan deze veranderingen. Na de verkiezing van 25
mei 2020, worden de gekozen Assembleeleden meer dan ooit hiermee
geconfronteerd. Aan de aspirant-DNA-leden van de (volle-evangelie) gemeenten
wil ik de volgende vragen stellen.
- Als jouw
partij over een wet in het parlement moest stemmen die indruist tegen je geloof
en principes, bijvoorbeeld de aanname van de wet: Lesbische, Gay, Biseksuele en
Transgender ( LGBT)rechten, om deze groep van burgers gelijke rechten te geven, wat zal je
stemgedrag zijn? Zal je voor stemmen, omdat partijdiscipline je daartoe
verplicht, tegen stemmen omdat jouw kerkorde je dat verplicht, onthouden van
stemmen of zal jij je verschuilen en de zaal
verlaten? Of vertegenwoordig jij deze groep Surinamers niet?
- Als je moet stemmen voor een wet
waar erkenning van het wintie geloof aan de orde is, wat zal je stemgedrag
zijn. Want vóór stemmen betekent dat je tegen de Bijbelse principes bent, en
dat is een gruwel in Gods ogen.
Het is geenzins mijn bedoeling deze groep gelovigen, die politiek tot
hun ‘core business’ maken, bang te maken, maar dit is de politieke
realiteit Het feit dat je als voorganger
fysiek deelneemt aan actie in de politieke arena, maakt je kwetsbaar. Je bent
nu deel van het probleem en blootgesteld aan
kritiek en veroordeling. Politiek kent geen conditie. Belangen tellen.
Wat is dan het belang van de voorganger om aan partijpolitiek te doen? Hoe zal
dit trouwens zijn gebedsgedrag beïnvloeden? Politiek is een strijd van leven en
dood. Het is een modderpoel waar een ieder die eraan meedoet, vroeg of laat zal
worden opgelost en zichzelf de identificatie onmogelijk zal maken. Het parlement
is 's lands vergaderzaal en geen gemeente waar ja en amen gebruikelijk is. Daar
wordt hard aangepakt met alle gevolgen van dien.
Je bent niet meer de bewaarder, de herder waar men naar opziet, maar
politicus die meedoet om politieke macht te werven. En dat is een terrein waar
zelf de duivel zich niet op blote voeten wil en kan zich begeven. Dus! Bezint
eer gij begint.
Robby Amain