PALU: Hoefdraad te lang te veel ruimte gehad van president
24 Apr 2020, 12:07
foto


Nu de procureur-generaal (pg) formeel het verzoek heeft gedeponeerd bij De Nationale Assemblee (DNA) om minister Gilmore Hoefdraad in staat van beschuldiging te stellen, moet hij per direct door de president worden ontheven om ruimte te geven aan het onderzoek van het Openbaar Ministerie (OM). Elke dag dat hij langer op die positie zit, betekent het dat hij met bewijzen kan rommelen. Meer nog, het financieel beleid van de regering dat het land aan de rand van faillissement heeft gebracht moet zo snel mogelijk omgegooid worden. De PALU had reeds ruim een maand geleden gepleit voor deze stap. De grote vraag die rijst nu, waarom heeft de president, die ministers benoemd en ontslaat, de klungelende minister Hoefdraad zoveel ruimte gegeven om zijn gang te gaan? Inmiddels is het land door de grof lenende minister sterk afhankelijk gemaakt van buitenlandse instituten zonder dat de productie noemenswaardig is toegenomen.

Minister Hoefdraad wordt nu verdacht medeplichtig te zijn aan de malversaties die hij afschoof op de voormalige governor Robert van Trikt. Van Trikt zou sommige besluiten in nauw overleg met hem en weer andere zelfs op instructie van hem genomen hebben. In DNA heeft de minister op diverse momenten ontkend op de hoogte te zijn geweest van de handelingen van de voormalige governor. Het vermoeden dat hij toen gelogen heeft wordt hiermee bevestigd.

Het was ook de NDP-coalitie in het parlement die de minister met hand en tand heeft verdedigd en ondersteund. Willens en wetens is de onafhankelijke functie van DNA ondergraven. Met een andere opstelling van de NDP-fractie had de liegende en vooral klungelende minister allang al ontheven kunnen zijn. De beschuldigingen waarvoor hij nu in staat van beschuldiging zal worden gesteld zijn slechts een topje van de ijsberg. De DNA‑voorzitter heeft geen keus dan zo snel mogelijk de openbare vergadering uit te schrijven.

Alle tekenen waren daar dat het financieel wanbeleid langzaam maar zeker het land in een sterk afhankelijke positie bracht van leeninstituten als Oppenheimer. Heel weinig van de leningen zijn geïnvesteerd in de productieve sfeer waardoor ook de inkomsten van het land niet zijn meegegroeid. Ondertussen bedraagt rente en aflossingen meer dan 30% van de overheidsinkomsten. Welke ideologische zienswijze van de NDP zou hieraan ten grondslag hebben gelegen? Of is die ideologie allang zoek en was het gewoon dat de NDP-fractie blindelings achter de arrogante minister Hoefdraad aangelopen is?

Het scenario van de 'Economic Hitman' doemt op. Financieel-economische consultants worden door de Amerikaanse intelligentie dienst CIA gestuurd naar arme landen die rijk zijn aan natuurlijke hulpbronnen. Met de adviezen van deze consultants lenen deze landen veel te veel geld om vooral organisatorische hervormingen door te voeren. Deze hervormingen kosten heel veel geld en maken vervolgens het land sterk afhankelijk van het buitenland. Moment het land dan in problemen komt om de leningen af te betalen, wordt vervolgens de greep direct of indirect op de natuurlijke rijkdommen vergroot. Ook wordt politieke beïnvloeding afgedwongen dat het land een voor de VS vriendelijk buitenlands beleid voert. Men schroomt daarbij niet om presidenten van die landen om te kopen en als ze tegenwerken, zelfs te vermoorden. Deze consultants worden Economic Hitmans genoemd. 

Inmiddels is bekend dat een dure Amerikaanse consultant door Hoefdraad is aangetrokken bij de Centrale Bank, die later is meegegaan naar het ministerie van Financiën. Deze consultant was ook de bedenker van de zeer slechte Wet Spaar- en Stabilisatiefonds. Is omkoping de reden waarom de president de minister zo lang de hand boven het hoofd heeft gehouden? Is hier de connectie waarom er zo een grote uitverkoop naar Suralco is gehouden? Komt daar het idee vandaan om de voor Suriname zo voordelige aandelen in Iamgold te verkopen? Gonst het daarom van de geruchten over verkoop van de olievondsten voor de kust?

Met het verzoek van de pg wordt het toekomstbeeld voor het volk van Suriname er niet beter op. De president staat inmiddels met de rug tegen de muur door het eigen financieel wanbeleid en moet nu ruim een maand voor de verkiezingen de minister van Financiën vervangen. Aanhouden van de minister zal slechts betekenen een voortzetting van het voor Suriname funest financiële beleid en wordt met argusogen gekeken naar de wijze waarop het Covid-noodfonds door hem zal worden opgezet.
Advertenties