Willen wij
een rechts- en maatschappelijke orde hebben die een cultuur van straffeloosheid
zaait, waarin
* de
staatsmachten overhoop liggen met elkaar;
* wantrouwen
domineert en het vertrouwen in overheidscontrole-instituten is verdwenen;
* rechterlijke
uitspraken worden genegeerd;
* de boven- en
onderwereld in elkaar overlopen, en
* corruptie en
ongelijkheid diepgaand verergeren?
Herkent
u dit beeld? Welk zinnig mens zou in een land met zo een illegitiem
politiek-bestuurlijk systeem willen vertoeven, waarin 'recht voor één, recht voor allen' niet langer geldt?
Rechtvaardigheid
Het doel van
rechtsregels is juist om het rechtvaardigheidsgevoel in de samenleving aan te
kweken en rechtvaardigheid te doen beoefenen. Het succes van dit doel is
afhankelijk van een legitiem en effectief overheidsbeleid, alsook van uniforme
en deugdelijke rechtstoepassing. Als sluitstuk vormt de onafhankelijke
rechtspraak het mechanisme van een democratische rechtsstaat met betrekking tot
de bescherming en instandhouding daarvan. Hierdoor wordt de democratische
rechtsorde gerealiseerd, wat ons gemeenschappelijke fundament is dat onze
grondrechten en burgerrechten moet waarborgen. In principe bepaalt de
rechtsorde onder meer
* of strafbare
handelingen achteraf wel straffeloos gemaakt kunnen worden of niet, zoals in de
rechtszaak tegen overschrijdingen van de leningenplafonds;
* of
kortgedingzaken jarenlang op een uitspraak mogen wachten of niet (grondwet
artikel 10), zoals in de rechtszaak om de terugroepwet te effectueren die
ongeveer vijf jaren duurde;
* of in het
kader van lopende rechtszaken daden verricht mogen worden of niet (grondwet
artikel 137), zoals het houden van verkiezingen terwijl er een rechtszaak tegen
pre-electorale samenwerking gaande is;
* of het recht
ondergeschikt is aan (economische) macht of grootkapitaal of niet;
* of de
rechterlijke macht of individuele rechters wel mogen bezwijken onder druk van
de regering of niet;
* of wetten
die strijdig zijn met de grondwet mogen worden toegepast of niet;
* of
anderszins ondeugdelijke rechtstoepassing wel geoorloofd is of niet;
* of de trias
politica en het gezag van de rechtspraak en van de overheid gerespecteerd
worden of niet;
* of in
normale situaties politie-inspecteurs ongevraagd privéterreinen mogen betreden
zonder verlof van de rechter-commissaris of niet;
* of het Openbaar Ministerie door de politiekorpschef mag worden gedesavoueerd of
niet;
* of de
politiekorpschef ook opsporingsopdrachten van veiligheidsinstanties en andere
gezagsdragers mag uitvoeren of niet, en
* of de
beginselen van behoorlijk bestuur, zoals de grondwet in artikel 3 lid f
voorschrijft, door politieke partijen bij de kandidaatstelling moeten worden
nageleefd of niet.
Als
gedragswetenschap is de economie eveneens afhankelijk van deze rechtsorde,
zowel van overheidszijde als particuliere zijde. Hoe politiek-economische
beslissingen leiden tot wetten, die enge partij- en privébelangen moeten
nastreven, en hoe ondeugdelijke
rechtstoepassing dit faciliteert, zijn niet
onbekend.
Enkele andere negatieve aspecten van het economisch handelen, die door de
rechtsorde aan banden zouden kunnen worden gelegd of niet, zijn bijvoorbeeld
oneerlijke concurrentie, nepotisme, misbruik van economische machtspositie,
kartelvorming, corruptie, roof, milieuverontreiniging, kinderarbeid en
kinderprostitutie. Enkele positieve aspecten, die door de rechtsorde kunnen
worden bekrachtigd of niet, zijn bijvoorbeeld collectieve arbeidsovereenkomsten
en slachtofferbescherming.
Virtueuze Cirkel
Zelfs uit
dit minieme aantal voorbeelden is op te maken hoe verweven recht en economie
wel zijn. Hoe het economisch handelen in een democratische rechtsstaat dient
plaats te vinden, is dus niet alleen een kwestie van een legitiem
overheidsbeleid (vooraf afstemmen met alle
relevante actoren ter wille van de algemene wil), maar meer nog van
uniforme en deugdelijke rechtstoepassing. Elke rechterlijke uitspraak
beïnvloedt namelijk de rechtstoestand en rechtsorde, zij het soms tijdelijk en
gradueel, wat afhankelijk is van het soort vonnis! Dit paradigma en de
dienovereenkomstige werkwijze zullen dan resulteren in een virtuoze cirkel van
goed bestuur. Deze virtuoze cirkel bevordert een constructief evenwicht tussen
de drie staatsmachten, dat het vertrouwen in de controle-instituten van de
overheid zal herstellen op weg naar de gewenste sociale cohesie. God zij met
ons Suriname.
Dr. Roy I. Bhikharie, BA, MA, PhD
Filosoof-Psycholoog,
Bedrijfskundige & Manager