De PALU roept daarom ondernemers op tot solidariteit met het volk en tot lange termijn doelen, ook voor de eigen ondernemingen. Als de ondernemers begrepen hadden dat Suriname de potentie heeft om duizenden miljonairs en bijna-miljonairs voort te brengen, dan hadden ze allen gekozen voor een politiek beleid in het voordeel van grote delen van het volk. Hun bedrijven zouden duurzaam groeien en vele malen groter worden met de vooruitgang van grote delen van het volk. Als de NDP-coalitie een beetje had begrepen hoe een land duurzaam op de lange termijn tot ontwikkeling wordt gebracht, dan hadden ze daadwerkelijk het volk betrokken bij de ontwikkelingen van ons land. Meedenken, meebeslissen en meedoen zouden niet slechts beperkt zijn tot een kleine groep NDP-partijtoppers. De PALU is van mening dat het volk hieruit de juiste lessen moet halen en op basis daarvan hun stem moeten uitbrengen op 25 mei a.s. 

Dat grote ondernemers zich rondom de NDP hebben verzameld is kennelijk niet zomaar. Inmiddels zijn er voldoende gevallen naar buiten gekomen waar NDP-toppers zich zouden hebben verrijkt. Van SML-Wageningen, Cevihas, tot SPSB, het voortrekken van een bepaalde vrouwenorganisatie van agrarische ondernemers, leveranties van auto’s aan de overheid, dollar interventies via bevriende cambio's en 'duty-free’ faciliteit om invoerrechten vrij te importeren, tot ergernis van andere Surinaamse bedrijven. Ook het bedje spreiden voor buitenlandse bedrijven als Suralco, de LR Group en Amazone Resources moet in dezelfde lijn van korte termijn beleid worden gezien waarin het 'partij-politieke' belang centraal staat.

Wat het Surinaamse volk moet leren van regering Bouterse II is dat het beleid van elke regering gericht op enge “partij-politieke” belangen funest is voor de ontwikkeling van Suriname. Vanaf het aantreden van Bouterse II was elke beleidsmaatregel van deze regering nauw verbonden met het partij-politieke belang van de NDP. De oplevering van elke geasfalteerde kleine zijstraat wordt 'paars' gekleurd ondanks dat dit met gemeenschapsgelden werd betaald en het behoort tot de dagelijkse taken van de Surinaamse overheid. Ook de onderhandelingen met Suralco werd in het nadeel van Suriname afgesloten omdat koste wat het kost de Afobakastuwdam overgenomen moest worden voor de verkiezingen van mei 2020. En dus nu ook het monetaire beleid van de Centrale Bank (CBvS) waarbij goedkope dollars worden doorgesluisd naar cambio’s van NDP-toppers. Op elke dollar wordt grif grof geld verdiend in SRDs met de interventies. 

Hoe groter het koersverschil tussen de CBvS koers en de zwarte markt, hoe groter de verdiensten van deze NDP-toppers. De President verdedigde publiekelijk dit beleid. De samenleving betaalt nu het gelag. De monetaire reserves zijn op, Suriname heeft te weinig geïnvesteerd in de eigen productie (lees: verdiensten) en de aanvoer van dollars is gestremd nu Amerikaanse FED de samenwerking heeft opgezegd met de CBvS.

Indien het beleid is ontdaan van 'partij-politieke' belangen wordt het volk een regeerperiode lang breed gemobiliseerd en dan niet alleen gezamenlijk de crisis dragen en te doorstaan. Het volk moet ook in beweging worden gebracht als het gaat om deel te nemen aan investeringen en te delen in de vooruitgang van ons land. De koers zou allang gestabiliseerd kunnen worden indien leningen duurzaam geïnvesteerd zouden zijn in het op gang brengen en het gaande houden van de productie ten bate van het volk. De PALU heeft daarom keer op keer bij elke begrotingsbehandelingen gepleit voor meer investeringen in de agrarische productie en het betrekken van het volk daarbij. Alleen op deze wijze zullen de verkregen rijkdommen gelijkelijk verdeeld worden onder het volk.