Voor de UNESCO zijn talen het instrument om het culturele erfgoed levend te houden. Door de moedertaal in ere te houden, blijft de taalkundige en culturele traditie bestaan en, wordt men zich meer bewust van de verschillen tussen de diverse mensengroepen. Dit zou leiden tot meer begrip.

Naast het Nederlands dat in zijn algemeenheid beschouwd wordt als de voertaal op kantoren en op scholen, neemt het Sranantongo een zeer prominente plaats in binnen de communicatie tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Suriname. Deze taal heeft historisch gezien een zeer rijke en bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Het luisteren, spreken en schrijven, zijn de drie meest belangrijke thema’s waarmee wij te maken krijgen bij het bezigen van deze bijzondere Sranantongo taal die door duizenden mensen  wereldwijd wordt gesproken.

Met het voorlezen van verhalen op scholen wil NAKS benadrukken dat het Sranantongo een moedertaal is die mooi is, behouden moet blijven en verder ontwikkeld dient te worden. Het gaat om een belangrijk element van het culturele erfgoed dat in ere gehouden moet worden Als de schooljeugd het normaal vindt om Sranantongo te praten en dit met trots kan doen, zal een belangrijke bijdrage geleverd worden aan het levend houden van deze moedertaal. 

De voorleesactiviteiten vinden plaats op de Coleridgeschool, Emmaschool, Flora school (VSO Flora), Graaf von Zinzendorfschool, Kennedyschool, Lamtoreschool, AR Leeuwinschool en OS Tammenga.