Vermeldenswaard is, dat in Nederland ook quorum is vereist om rechtsgeldig te kunnen vergaderen. Daar zijn er 150 zetels in de Tweede Kamer; er moeten 76 Kamerleden aanwezig zijn tijdens de plenaire vergadering. Voor zover bekend, heeft het quorum-probleem nimmer gespeeld in de politieke historie van de Tweede Kamer. In Suriname zijn er 51 DNA-leden en om een vergadering te beleggen en/of om een stemprocedure geldig te laten verlopen, moet één meer dan de helft van de  leden de presentielijst getekend hebben. Er zijn dus 26 leden nodig om te kunnen vergaderen. 

Het is een zeer kwalijke zaak, dat hoewel DNA-leden - die van de oppositie - in het parlementsgebouw aanwezig waren, zij toch willens en weten de presentielijst niet hebben getekend. Refererend aan het artikel, d.d. 11 jan. 2020, waarbij de DNA-voorzitter, mw. Jennifer Simons stelt, dat  het QUORUM-PROBLEEM haar het meest dwars zit, wil ik het navolgende aantekenen. 

Een DNA-lid wordt door zijn achterban gekozen om haar te vertegenwoordigen en de belangen van het volk te behartigen. Door het fenomeen, quorum-probleem blijven veel wetten liggen. Recent nog kon de Huurwet Woonruimte 2018 niet worden afgehandeld. Trouwens een trieste zaak en zeer denigrerend te kwalificeren. Frappant is, dat men wel quorum verleent als het om eigen belang gaat, zoals herziening van hun vergoeding, en het afvaardigen van buitenlandse delegaties om daggelden te toucheren.  

Het QUORUM-PROBLEEM kan heel simpel worden opgelost door het ordereglement van DNA aan te passen. Bijvoorbeeld door het niet tekenen van de presentielijst vóór een bepaalde tijd, dan wordt er geen vergoeding toegekend. Ik kan gegarandeerd stellen, dat men in dit geval kruipend naar de vergadering komt. Er zijn DNA-leden geweest, die gepresteerd hebben om een lange periode niet in de Assemblee te verschijnen, terwijl ze hun vergoeding normaal  toucheerden. Een sprekend voorbeeld hiervan is het toenmalige lid, Desi Bouterse; thans president.

Het zij opgemerkt, dat alle politieke partijen; alsook de vakbeweging en overige organisaties een vormende taak hebben en het juiste voorbeeld dienen te geven. Ten slotte zij gesteld, dat politici en leiders, die niet voor de Surinaamse gemeenschap hun krachten geven en slechts om eigen gewin streven, moeten het veld ruimen en er moet op 25 mei 2020 afgerekend worden met hen.