Wat een show, wat een show. Die pompeuze informatiebijeenkomsten. Een kusje hier, een verkoop van principe daar.

Wat een politieke elite en wat denken ze wel van zichzelf? Dat zij de dam hebben overgenomen? Een politicus gaf zelfs aan niet te weten dat we zoveel Amerikaanse dollars betaalden voor energie aan Suralco. Weer een andere verklaarde dat hij blij was dat we de waterkrachtcentrale in Surinaamse handen hebben. De grootste desoriëntatie was de opmerking van een van de grotere politieke organisaties dat we die dam gratis hebben gehad. Wat een respect toont men voor de natie.

Allemaal opmerkingen die je doen twijfelen aan het politieke inzicht van sommigen om te erkennen dat vorige en huidige generaties de heroïsche potentiële mogelijkheden konden en kunnen inzetten, om die daden te verzetten voor vooruitgang van mensen, instituten en land.

Pappie en mammie, neem het tot u. Ze hadden alles geregeld of liever anders gezegd:  ze hebben alles keurig contractueel vastgelegd. Ze hadden commercieel inzicht. Twee momenten zouden heilig blijven voor de overdracht van de Dam. Zonder discussie. Met andere woorden gezegd: automatisch  zou het zijn. Het zou een logisch en zakelijk aspect hebben.

Als de Amerikanen zouden stoppen met het smelten en als de Dam de 75-jarige vestiging voorbij ging. Keihard vastgelegd. Van het stoppen met het smelten maakten wij een complete puinhoop.

We gingen in plaats van de overdracht te administreren energie kopen van Suralco, wat ons bijkans 1,5 miljard Amerikaanse dollars gekost heeft. Gelijk aan de financiering van plusminus 50.000 woningen.

We hebben een kans voorbij zien gaan de afgelopen maanden om een unieke waarde van alles voor de Surinaamse mens, het Surinaamse bedrijfsleven en ons land te stimuleren op basis van het onderlinge vertrouwen. Suriname heeft de dam niet gratis gehad. De menselijke offers, de grond en het water. Dit hebben we allemaal neergezet. Ga naar het parlement. Geef daar Grantangi/Ode in de vorm van 30 seconden stilte en 30 seconden applaus. Hoe mooi zou dat niet zijn.

En laat niemand u met kletsverhalen zand in de ogen strooien. Onze voormannen van toen hebben toen al voorzien dat de waardering voor de offers, die het Surinaamse Volk zich heeft getroost om dit gigantisch project tot stand te brengen, tastbaar in de overeenkomst moest worden vastgelegd. Daarom hebben zij in artikel 1, lid 15 van de Brokopondo Overeenkomst, die op 27 januari 1958 tussen Suriname en Suralco/Alcoa is ondertekend, uitdrukkelijk laten opnemen dat: “Aan het eind van de looptijd van deze overeenkomst Suralco het waterkrachtwerk (de stuwdam plus hydrocentrale) om niet (dus zonder verdere tegenprestatie!), in goed functionerende toestand aan Suriname zal overdragen.” Written words don't lie and cannot be manipulated.