Kries is er met nog twee familieleden. “Ik heb die dollars nodig voor me business,” deelt hij mee. “Hier kan ik meer kopen, is wel om de twee weken maar ja. Bij die andere cambio's is het veel te duur. Laatst nog vroeg eentje SRD 8,50 om te kopen. Je kan ook niet veel kopen, soms maar 20 dollar kan je vinden bij de andere cambio's. Nee man, dit is me kerst hoor. We blijven hier, we gaan hier slapen, zijn dan vroeg aan de beurt.” 

De cambio is streng bewaakt. De veiligheidsmannen zijn zwaar gewapend. U mag alleen om de twee weken valuta bij ons kopen en Wij helpen slechts twee personen per voertuig staat er op de A4 geplakt op het loket. De auto's staan niet geparkeerd op het terrein van de cambio, de rij begint bij de buren. 

Rosina zit op de kofferbak van haar auto, druk bezig op haar mobiel. Ze koopt voor derden in, deelt ze mee. Bang is ze niet om de nacht langs de weg door te brengen. “Het is wel druk, we staan er vanaf zes uur ‘s avonds. Wat ons bang maakt zijn die auto's die langsrijden, ze rijden hard. En de mensen voor wiens huis we staan vinden het niet allemaal leuk, sommigen worden boos.” 

Sommige bewoners hebben obstakels vóór hun erven en inritten geplaatst. Overdag vooral zijn er soms grote opstoppingen omdat de rij auto's net juist vóór een inrit tot stilstand komt. Dan moet er minutenlang gewacht worden tot een auto met klanten geholpen is bij de cambio, voordat men kan optrekken van de bezette inrit zodat de bewoner zijn terrein kan betreden. 

Een buurman slaat de rij auto's gade vanaf de overkant . “Het is hier elke dag druk maar ik vertrouw het niet helemaal,” merkt hij op. “Soms komen er bijna vijf mensen per auto, ik vraag me af wat ze met het geld doen. Ik denk dat ze gewoon speculeren ermee.” De klanten hebben verschillende redenen om valuta te kopen. “Eenieder zoekt zijn voordeel,” zegt Kries. “Ik heb gehoord dat die euro's weer vrij zijn. Maar ik weet het niet hoor, ik denk niet dat die koers snel gaat droppen.” 

René Gompers