What’s in a name?
22 Jan 2023, 11:15
foto


Wordt u de laatste tijd ook zo vaak opgeschrikt door overlijdensberichten? Mensen die u heeft gekend, zijn er ineens niet meer. En hoe langer je op deze aardbodem rondloopt, hoe meer sterfgevallen je meemaakt. De mensen zijn er niet meer; alles wat ze gedaan en gezegd hebben, is verleden tijd. Van een driedimensionaal, lopend, pratend, werkend, lachend, samen etend, liefhebbend en lief wezen is er vaak alleen nog iets tweedimensionaal over: een foto. Die praat niet terug, maar kijkt je alleen maar aan. In onze gedachten vormt zich een herinnering die blijft en voor dierbaren ook wordt gekoesterd, maar na een tijd vervaagt deze ook, onvermijdelijk. De tijd gaat verder en er zijn dagelijks uitdagingen in je eigen leven die aandacht vragen.

En zonder dat je erbij stilstaat, ontstaat er iedere dag nieuw leven, dat bloeit, bruisend van energie. In het mensenleven verschijnen vele hindernissen naar het eigen gewenste doel en het hangt van de geestelijke vorming van de persoon zelf af welke keuzes worden gemaakt in het dagelijks leven, om te voorzien in iedere dag eten op tafel en een veilig nest. Hierbij wordt belangrijk welke kansen we in het leven hebben gekregen, maar ook welke begeleiding er is geweest. Over de innerlijke aard van mensen is ook veel wetenschappelijks geschreven. Naast scholing is het ook de vraag welke begeleiding er op geestelijk vlak is, maar ook of we hebben geleerd over wat mag en wat niet mag, hoe we ons in de menselijke samenleving al of niet dienen te gedragen. Al met al een bord vol regels en normen waaraan wij allemaal tijdens het leven gebonden zijn, eenvoudigweg omdat wij mensen die regels met en voor elkaar hebben gevormd voor een vredige en veilige samenleving. Die regels vinden volgens meerdere geloofsrichtingen hun oorsprong in voorschriften van hogere orde. En binnen de grenzen van die regels doen wij allemaal onze moeite om een rustig leven te leiden en voldoening te vinden in wat wij doen.

Alleen .. de factor tijd begint zich langzaamaan te ontpoppen. Waat, de eerste grijze haren, rimpels? Veroudering wordt merkbaar en komt met gebreken, vroeg of laat. Dat zet je wel aan het denken… Wij worden ouder en zullen ook sterven. Met de opkomst en ondergang van de zon wordt het leven voor ieder van ons iedere dag korter.

Vaak hebben de overledenen een tijd van ziekte achter de rug. Staat dit allemaal ons ook te wachten? En zitten we met ons allen machteloos in de vaak besproken cyclus van geboorte, ouderdom, ziekte en dood?

Maar wacht, er is meer! Wij vinden kracht door onze gedachten. Natuurlijk ook door gezonde voeding, maar dat even terzijde…

Als een dierbare dit leven heeft verlaten, hebben wij nog een levende herinnering. Die herinnering koppelen wij aan de naam van die persoon. Iedereen vervult meerdere rollen tegenover anderen. Eén man kan tegelijk vader, broer, kind, oom, opa, echtgenoot, vriend, kaartmakker, voetbalteamspeler, scheidsrechter, buurman, en noem maar op voor anderen zijn. En ieder van die relaties kent de man onder zijn eigen naam. De klanken van de naam maken voor ons gevoel en bewustzijn direct een associatie met hoe de persoon is geweest, hoe hij keek, zijn manier van praten, van lopen, zijn eigenaardigheden, hoe wij hem (of haar) hebben gekend.

Ons gehoor slaapt niet. Zelfs tijdens een diepe slaap is ons gehoor alert. In de Vedische geschriften is het horen (sravanam) beschreven als de eerste en belangrijkste manier om spirituele kennis te verkrijgen. Bij het horen van (of denken aan) de naam van onze overleden dierbare gaat onze herinnering zonder belemmering terug naar hem (of haar). Het is net als bij de afgelopen WK. Menig voetbalhart begint sneller te kloppen bij het horen van de naam van de kampioen van de aarde in het jaar 2022.

Zo brengt het horen van de naam van onze vertrokken dierbaren ons in verbinding met de mooie gezamenlijke momenten en krijgen we kracht van binnen. We worden opgeladen met nieuwe energie die we door verdriet hebben voelen wegdruipen en kunnen gesterkt door o.a. de herinnering verder. De herinnering is verbonden aan zijn naam en roept fijne gedachten op. Het is uiteindelijk natuurlijk ook een keus aan welke herinneringen wij willen vasthouden. Kracht halen wij uit de herinnering aan de mooie momenten die er ongetwijfeld zijn geweest.

Veel mooie herinneringen toegewenst aan de nabestaanden die wij allemaal zijn!

Shanti Gopalrai
verenigingharekrishna@gmail.com

Advertenties