De Kilimanjaro is een bergmassief in de gelijknamige regio in het noordoosten van Tanzania. Het massief bestaat uit drie aaneengesloten stratovulkanen die in de periode tussen 2.5 miljoen en 150.000 jaar geleden zijn ontstaan. De jongste vulkaan van de Kilimanjaro is de slapende Kibo. Met 5.895 meter is deze de hoogste berg van Afrika. Dat is ongeveer 5 keer zo hoog als onze Julianatop en bijna 25 keer zo hoog als de Voltzberg.

De top van de Kibo is over een oppervlakte van ruim elf vierkante kilometer bedekt met gletsjers en ijsvelden. Om de top te bereiken klimt men langs vijf klimaatzones met aan de top de Arctische Zone. Al in 2007, in het vierde klimaatrapport werd voorspeld dat door de global warming de gletsjers en de ijsvelden binnen enkele decennia zouden verdwijnen. Voor Mahabier was eigenlijk dit ook de directe aanleiding om de  Kilimanjaro op zijn wensenlijst te zetten en vooral het zien en aanraken van natuurijs in de ‘tropen’. maar dan wel even op bijna 6 km hoogte.

Als jonge Ranger was hij al gefascineerd van het berglandschap van Suriname. Bijna in elke vakantie bezocht hij samen met andere Rangers uit Nickerie de natuurreservaten onder het beheer van Stinasu.

De beklimming van de Kilimanjaro is afhankelijk van drie belangrijke factoren: je fysieke conditie, je mentale gesteldheid en de grote onvoorspelbare factor, namelijk het aanpassingsvermogen van je lichaam op grote hoogte, vooral vanaf 2.500m, met weinig zuurstof en lage atmosferische druk. Mahabier had alle vertrouwen in zijn fysieke en mentale conditie. Al vanaf zijn tienerjaren houdt hij bewust een gezonde levensstijl op na. Zo’n vijf jaar geleden besloot hij een deel van zijn bureauwerk in te ruilen voor fysiek werk. Hij fietst hiervoor dagelijks ongeveer 12 km met flinke sprintjes tussendoor en eenmaal op het werk loopt hij ook 2-3 uren per avond.

De beklimming van de Kilimanjaro is niet zonder gevaar. Jaarlijks vallen gemiddeld zo’n tiental doden als gevolg van uiteenlopende oorzaken. Vanaf de 2.500m wordt de lucht steeds ijler, waarbij de zuurstof steeds minder wordt. Ook de atmosferische druk neemt snel.af. Vanaf de 4.000m is je lichaam helemaal overgeleverd aan de grillen van de natuur.  De top van de Kilimanjaro ligt ruim boven de hoogte waarop levensbedreigend longoedeem op grote hoogte (HAPE) of cerebraal oedeem op grote hoogte (HACE), de meest ernstige vormen van AMS (Acute Mountain Sickness), kan optreden. Op 4.000m stijgt je hartslag zelfs in ‘slaapstand’ al naar een waarde van 100-110 per minuut. Zuurstofgehalte in het bloed daalt naar ongeveer 75%.

Mahabier begon op 26 oktober samen met zijn (verplichte) lokale gids de laatste etappe naar de top tegen 03:00 uur in de ochtend vanaf de base camp, op een hoogte van ruim 4.600m bij een vrij onstuimig weer met een windsnelheid van bijna 90km/uur en een gevoelstemperatuur van -20 C. Tegen 12:30 uur bereikte hij de top en haalde de Surinaamse vlag uit zijn backpack. De ontlading was enorm, een levensdroom ging in vervulling. Zijn lichaam had het tot dan toe conditioneel keurig volgehouden, behalve dat zijn rechteroog last kreeg van High Altitude Blindness, wat pas na een behoorlijke afdaling verdween.