ABOP: Na herstel komt voorspoed

Vandaag is ons land 46 jaar onafhankelijk. Daarom is het belangrijk om na te gaan, vanwaar we komen, waar we staan en waar we naartoe gaan.

Suriname staat internationaal bekend als het meest beboste land in de gehele wereld. Met trots mogen we zeggen dat meeste Surinamers meertalig zijn, omdat zij meer dan één taal spreken en verstaan. Onze Joodse gemeenschap is de oudste van Zuid-Amerika en wij mogen trots zijn op de Inheemse samenleving, die duizenden jaar oud is, maar haar cultuur en vooral haar taal heeft weten te behouden.  

Wij zijn afstammelingen van mensen die een Europees leger op eigen grondgebied verslagen hebben. Afstammelingen van immigranten, van slaven, van Marrons en Chinese-, Hindoestaanse -, Javaanse contractarbeiders. Surinamers zijn de achterkleinkinderen van boeren -en de eerste bewoners van Zuid-Amerika. Een trots, sterk, mooi volk dat veel in staat is, zolang wij ons erop focussen en samenwerken.

Suriname is het land van ongekende potentie, van lekker eten, vriendelijke mensen, van prachtige houten gebouwen, ongerepte natuur en ongeëvenaarde biodiversiteit.

Onze voorouders hebben de zwaarste vorm van slavernij en contractarbeid gekend en onder moeilijke omstandigheden gestreden om hun vrijheid te winnen. In de jonge jaren van onze natie is er tegen dictatuur gevochten en hebben Surinaamse helden de democratie hersteld. Wij mogen trots zijn om onszelf Surinamer te noemen.

Maar Suriname is ook een land dat voor de vierde keer in 46 jaar, in financieel-economisch zin, totaal geruïneerd is geworden. Dit is de vierde keer dat het land zich in economisch dal bevindt, waar de bevolking zich uit moet klauwen. De eerste periode die getypeerd kan worden als economische catastrofe was begin tot eind jaren 80, de tweede was in de beginjaren 90, de derde in eindjaren 90 en nu de economische malaise van eind tot de beginjaren van 2020.  

Een land met een scheefgegroeide economie kent geen basis voor ontwikkeling. Het is de vierde keer dat wij het pad van economische herstel opgaan en het is intriest dat land en volk deze offers wederom moet brengen. Geschiedenis herhaalt zich niet, maar het rijmt wel. Daarom is het een wapenfeit dat de huidige regering de hyperinflatie cyclus van de jaren 80 en 90, deze keer heeft voorkomen.

Met de inzet en offers van het volk en de regering is de US-dollarkoers in zekere mate gestabiliseerd en niet gestegen naar 100, 500 en 1000 voor 1 US dollar of euro. Deze stabiliteit is de basis om op te bouwen. Het in balans brengen van het overheidshuishouden is geen wenselijkheid, maar een noodzaak voor het voortbestaan van onze natie. Na bijkans 2 jaar regeermacht is onze Republiek (voorlopig) behoed voor economisch ruïne en ondergang.  

De komende periode is een van herstel en daarna voorspoed. Er is licht in de tunnel, maar het pad van herstel is zwaar en het vereist tijd. Wij hebben gekozen om de troep op te ruimen, omdat we het betalen van de schulden niet aan onze kinderen kunnen overlaten en het land niet in zo een staat aan hen mogen overhandigen.

Ook deze uitdaging gaan wij aan. In de woorden van de Surinaamse schrijver Jozef Slagveer; mek wi wroko na wan nyun Sranan.

De Algemene Bevrijdings- en Ontwikkelingspartij wenst u een prettig Srefidensi toe.