Slechts één methodiek om begrotingstekort/-saldo te berekenen

Ik heb met verbazing gelezen het artikel met als titel Twee methoden berekening begrotingssaldi Staat Suriname. De titel suggereert alsof er twee methodieken zouden zijn om het begrotingstekort dan wel begrotingssaldo te berekenen en dat er daar een discussie over zou zijn. Maar als we verder lezen dan de titel dan blijken de deskundigen het terecht te hebben over verschillende grootheden, waaronder het begrotingstekort/saldo en het financieringstekort/overschot. Voor de berekening van elk van de grootheden is slechts één methodiek mogelijk, maar het gaat wel om verschillende grootheden met verschillende doeleinden en betekenissen. Het boeken van leningen als eigen inkomsten op de begrotingen om het begrotingstekort “bewust laag” te houden wordt zeker niet ondersteund door de Comptabiliteitswet van Suriname zoals in de bijgevoegde tabel wordt gesuggereerd.

Er zijn verschillende financiële grootheden die elk zo een bepaald aspect van de staatsfinanciële huishouding uitdrukken. Wat de schrijvers van het artikel doen is verwarring stichten door deze grootheden met elkaar (appels en peren!) te vergelijken. Zo heeft het IMF een lange lijst van financiële grootheden, elk met haar eigen betekenis. Als we per se een discussie centraal willen stellen laten we met zijn allen kijken naar de vraag met welke financiële grootheden de regering verantwoording zal afleggen en zij daarbij mag gebruiken als indicator.

Het financieringstekort wordt uitgerekend door van het begrotingstekort af te trekken “reeds gecontracteerde” leningen. Met andere woorden, het financieringstekort geeft het bedrag weer waar de overheid nog financiering (meer leningen dus) voor moet gaan zoeken. Het is dus onjuist om deze grootheid gelijk te stellen aan het begrotingstekort wat tot nu toe gebeurt.

Er is dus slechts één methodiek om het begrotingstekort te berekenen. Het begrotingstekort wordt (bewust ?) verward en in het artikel vergeleken met andere grootheden met andere betekenissen, waaronder het financieringstekort. En met dit financieringstekort wordt “gespeeld”, want wie controleert de “reeds gecontracteerde” leningen die als inkomsten worden geboekt en/of deze leningen achteraf zijn doorgegaan? Want stel dat voor dit jaar reeds leningsovereenkomsten “gesloten” zouden zijn voor meer dan SRD7.6 miljard die dan aan de eigen inkomsten zouden mogen worden toegevoegd. Betekent dit dat we een begrotingsoverschot hebben?

Het valt dus niet goed te praten dat leningen als eigen inkomsten worden geboekt voor het berekenen van het begrotingstekort. Het is slechts bedoeld om bewust een onjuist beeld te scheppen alsof het goed gaat met de Surinaamse overheid om partij politieke redenen en propaganda. Hiermee wordt het beleid van het scheppen van een “schijnwelvaart” voortgezet. En ook, de begrotingsbehandelingen zijn met deze manipulaties verworden tot één grote poppenkast.

Henk Ramnandanlal
PALU Ondervoorzitter