In Memoriam: Theo Masé
16 Oct 2021, 10:34
foto


Van: Je vriend Eugène van der San

Ik heb een heleboel kennissen, tientallen. Zouden ook honderdtallen kunnen zijn. Daartussen heb ik enkele vrienden, echte vrienden en Theo was een van deze vrienden. Die vriendschap tussen ons was overstijgend en ging over tot broederschap. Ik kwam Theo langer dan 60 jaren terug tegen als buurtjongen van Friman Gron, verder zal ik u die periode besparen.

Dus een jeugdvriend die ik later weer heb ontmoet in Nederland. Zoals altijd goedschiks en met een aanstekelijke lach waar je alle kanten mee op kunt, ontmoette ik Theo in het jaar 1970 in Amsterdam. Hij had reeds de studie M.O. staatsinrichting achter de rug. Mijn komst in Nederland had ook studie als doel. Door één of andere samenloop waren wij min of meer in dezelfde richting geïnteresseerd, met name het openbaar bestuur. Theo was daarin een kei. Hij heeft namelijk theoretisch alle facetten daarvan bestudeerd en met succes. Door onze vriendschap als broeder heb ik bijzonder daarvan kunnen genieten tevens kennis opgedaan. Daarover wil ik u kort enkele gebeurtenissen vertellen.  
Ik was bijzonder verheugd toen ik hoorde dat Theo in Suriname een bijdrage was komen leveren en wel binnen het openbaar bestuur met name op het gebied van het sociaal verzekeringsstelsel. Hij was toen tewerkgesteld op het Kabinet van de Vicepresident en ik was directeur van het kabinet van de President. Dit alles tijdens de vorige regering. Theo was Jurist, Politicoloog en Bestuurskundige en tevens een levensgenieter. Ik vroeg me steeds af, vanwaar hij de tijd haalde om te studeren. Theo was tegelijkertijd zeer bescheiden en in een land als Suriname, waar sommige personen geil zijn op titels, was het een lust om te zien hoe Theo daarmee omging. Hoe formeel dat stuk ook was de ondertekening was kort en krachtig .

Maar vergis je niet hij had ook zijn eigen manier om je duidelijk te maken dat hij een kenner is. Ik heb de gewoonte om artikelen te schrijven over bestuurskundige handelingen die plaatsvinden binnen de overheidsadministratie en als directeur van het kabinet van de President werd dat je vaak niet in dank afgenomen. Sommige kennissen stapten dan naar Theo om verhaal te halen, u begrijpt om kritiek te leveren op mijn stuk. Wanneer dan aan hun wordt gezegd dat het hen vrij staat om commentaar op het stuk te leveren, volgde er een stilte. Dit zijn de vele momenten waarop ik samen met Theo heb kunnen genieten en lachen om sommige kennissen die ook vrienden zouden moeten zijn, maar Theo was geen lafaard.

Theo zijn taalgebruik was onberispelijk. Ik schreef hem “jongen ben je in het land”? Ik heb nieuws voor je.  Zijn reactie was wat voor nieuws? Ben je weer vader geworden? Een ander over een artikel van mij “De kogel is door de kerk”.  Theo zei “brada, lezenswaardig artikel”. Echter het resultaat zal sterk afhangen van de diameter van de kogel in relatie tot de staat van de kerk. Laten we hopen dat je niet wederom een roepende in de Surinaamse woestijn zal zijn. Odi Theo.

En hier staan we dan, om zo een vriend ten grave te dragen. Laten wij de Opper-Bouwmeester vragen om zijn reis naar de andere wereld voorspoedig te doen zijn. Ik besef dat de tranen die opwellen geenszins betrekking hebben op het heengaan van Theo maar meer, bij de gedachte aan mijn eigen rampzaligheid, zulk een nobel mens als vriend te moeten verliezen.

Mede namens de President van het Hof van Justitie van de Republiek Suriname mr. Iwan Rasoelbaks condoleer ik alle nabestaanden.

Eugène van der San
Advertenties

Friday 19 April
Thursday 18 April
Wednesday 17 April