Op basis van een inventarisatie van de burgerlijke stand van Suriname uit de periode van 1830 – 1950, dat is de informatie over alle vrije inwoners van Suriname, willen de onderzoekers het netwerk van de Surinaamse samenleving in kaart brengen. Alle akten waarop geen openbaarheidsbeperkingen berusten worden meegenomen in het citizen science project, meldt de Communicatiedienst Suriname (CDS). 

Het online openbaar maken van de oud burgerlijke stand registers van Suriname is een vervolg op het eerdere project waarbij de Surinaamse slavenregisters openbaar zijn gemaakt. Met behulp van akten van geboorte, huwelijk en overlijden krijgen onderzoekers inzicht in zaken zoals de geletterdheid van mensen, hun beroep en hun relaties tot elkaar. Ook nu zal het resultaat van het project weer online gepubliceerd worden voor het publiek op de websites van het Nationaal Archief Suriname en het Nationaal Archief Nederland.

Projectleider Coen van Calen, historicus van de Radboud Universiteit, vertelt dat met de publicatie van de Surinaamse burgerlijke stand het te zijner tijd mogelijk zal zijn om alle vrije inwoners van Suriname terug te vinden tussen 1830 en 1950, dus ook alle mensen die in 1863 vrijkwamen uit slavernij.

Suriname is voor Van Galen ook een model voor andere voormalige koloniale samenlevingen. Doordat de bevolking van Suriname relatief klein was (oplopend van 55.000 mensen rond 1830 tot 177.000 in 1950) en doordat het Nederlandse bestuur in de koloniale tijd vrijwel alles registreerde, biedt deze samenleving op een structurele manier inzicht in de doorwerking van slavernij van generatie op generatie. “In de eerst fase van het project beginnen we met de geboorteaktes. Daar staat onder andere de naam van de aangever (vaak de vader) en moeder en twee getuigen op, hun beroep, leeftijd, woonplaats, en of de kinderen binnen of buiten een huwelijk zijn geboren. Ook zie je of de aangegeven getuigen wel of niet geletterd zijn. Als bijvoorbeeld met een kruisje is getekend, gaat het zeer waarschijnlijk om een analfabeet. Zo krijgen we een beeld van de mensen in Suriname en hun netwerk.”