Onkruid in de bloementuin

President Chandrikapersad Santokhi, heeft in het 'Koninklijk Instituut voor de Tropen' bij de Anton de Kom lezing 'De Bloementuin' op voortreffelijke wijze beschreven. Hij wilde kennelijk aanvankelijk niet vertellen aan de Hollanders dat er ook onkruid groeit. Maar zoals het bekende spreekwoord zegt; ”Yu kan kibri yu granma, ma yu no man kibr’en koso-koso“.
Het leek even alsof de vogels de oceaan waren overgestoken en hun 'fowru-doti' hadden gedropt in Amsterdam.
Niet aanwezig was 'The Makahiya Plant' of 'Sieng-Sieng', zoals zij in Suriname bekend staat; 'the Shy-Plant'. De plant met gemene doorns aan haar stengel sluit zich onmiddellijk bij aanraking. Neen, schroom was er niet bij de betogers. De vogels hebben dit onkruid in Suriname achtergelaten. Daarom ook kwam de schaamte uit het woeker-gewas van Paramaribo. Die plant sloot zich ijlings zoals altijd en verklaarde; “A NO MI “. Een nu aldus “grens-overschrijdend syndroom“ geworden. Geschikt bevonden voor internationaal gebruik. Valt nog mee, dat de schuld niet in de schoenen wordt geschoven, van iemand die het leven gelaten heeft.

Opmerkelijk was wel dat zij een oplossing zien onder begeleiding van 'mental-coach' en psycholoog. De programmamaker, Iwan Brave, ging een stapje verder en riep de hulp van de psychiater in. Nu weet ik dat psychiaters naast psychotherapeutische gesprekken, ook pillen voorschrijven. Deze pillen zijn bedoeld om aandoeningen te genezen maar zijn zeker geen 'verdelgingsmiddelen'. Gramoxone vind je in een andere branche.“Onkruid vergaat niet”, is de veelgehoorde kreet, maar wat dan wel te doen!?

Kan dit leiden tot zelfreflectie? Jazeker, als je maar beseft dat diversiteit verrijkt en dat je daar onderdeel van bent. Zicht houden op de 'out-group intra-variabiliteit' helpt daarbij. Inzicht geeft uitzicht …!
Maar kun je 'een oude hond nog kunstjes leren?'

R.W. Jessurun MD DIH
Psychiater