25... of eerder?
11 Sep 2021, 16:40
foto
Raymond Sapoen


(Ingezonden)

Rutte: “Kom op Chan, je kunt het”. Santokhi: Okay Mark, maar laat me niet vallen, he”. Rutte: Oh neen joh, we doen het toch Makandra”. Zo stel ik me me het een beetje voor hoe gemoedelijk en knusjes beide staatslieden met elkaar omgingen in de gangen van het Binnenhof. En dan heb ik het helemaal niet over een mogelijke aansporing tot vervroegde verkiezingen, maar over de hele sfeer rondom het werkbezoek van president Santokhi aan Nederland die de herstelde relatie alleen maar goed kan doen. Een welkome verademing moet het zijn voor de president om voor een week te ontsnappen uit het nationaal politiek en economisch gekrakeel om een van zijn belangrijke verkiezingsbeloften na te komen: “het herstellen van de bekoelde relatie Suriname-Nederland voor de wederopbouw van ons land.”

Hoe wij ook het beleid van Santokhi na vier jaren (….of eerder) zullen beoordelen, een ding moeten wij hem beslist nageven. Evenals zijn voorganger, voorzitter J.lachman, heeft hij zijn ziel en zaligheid gegeven om de verstoorde relatie als gevolg van het Bouterse-tijdperk op het  hoogste politiek niveau te herstellen. Ik denk dat politici aan beide kanten van de oceaan er goed aan doen deze relatie verder te verdiepen zodat de ontwikkeling verder reikt dan de lange rijen van Western Money Line en humanitaire Covid-19 steun. Verder heeft Santokhi harder dan wie dan ook  getrokken aan de omvangrijke (Hindostaanse) diasporagemeenschap om deze tot een belangrijke ontwikkelingspartner te verheffen. How it pays off zullen de tijd en inzet uitwijzen. In ieder geval zullen deze verworvenheden niet mis staan in zijn rapport op weg naar zijn tweede ambtstermijn zoals hij dat intussen onomwonden heeft aangegeven.

Maar Chan zou geen Chan zijn als hij in zijn officiële toespraak geen politieke sneertjes zou uitdelen aan zijn politieke opponenten. Als “symbool van het nieuw begin” zoals hij zichzelf noemde, hield Chan een misselijkmakende klaagzang over de “financiële en economische erfenis van de vorige regering”. Links en rechts werden de geachte Eerste en Tweede Kamerleden getrakteerd op onze torenhoge leningen, het verlammende staatsapparaat, plundering van de staatskas, corruptie en uitholling van onze instituten. Alsof de Kamer daarop zat te wachten en alsof deze zaken door de vorige regering zijn uitgevonden. En als de Kamer het nog niet weet, onze staatsschuld bedraagt 4 miljard US dollar! Het lukt staatshoofden kennelijk heel moeilijk om zelfs op internationale fora hun enge partijpet thuis te laten en zich meer toekomstgericht en nationaal op te stellen. Aan de andere kant sloeg Chan zich ferm op de borst als zou de de financieel-economische crisis in ons land al bezworen zijn. Overdrijven is ook een vak!   

Plotseling werden de goede vooruitzichten op het gebied van rechtshandhaving, agro-industrie en infrastructuur overschaduwd door de woorden….of eerder. Het thuisfront moet immers ook delen in de feestvreugde van het geslaagde werkbezoek van de president. Naast ontwikkelingspartners schijnt de partij van de president ook hinderlijke partners te hebben in de coalitie en hij vond het nodig politiek Suriname inkijk te geven in de ziel van zijn achterban.

Als door een wesp gestoken kwamen de coalitie-thuisblijvers in spoedoverleg bij elkaar om zich ernstig te beraden over de bedoeling van de president. De gezichten van Brunswijk, Somohardjo en Rusland spraken boekdelen. Onwillekeurig dacht ik ook plotseling aan de nogal frank en vrije verklaring van Rutte dat onze vicepresident op geen enkele wijze een “ sta-in-de-weg is in de relatie Suriname-Nederland". Het politieke schaakspel kent geen reces. Terwijl de drie politieke leiders hun achterban zullen geruststellen en niet kunnen wachten op de terugkeer van de president, zijn ze er zeker van dat alles wel goed komt.

Er komt bovendien nog een gezamenlijke verklaring uit. Ik durf te wedden dat deze verklaring al in concept klaarligt aan de Jagernath Lachmonstraat. In het concept zal er ook staan dat partijen met de meeste spoed hun mouwen moeten opstropen en het veld moeten opgaan, zoals de ABOP-interpretatie luidt; (…“het is slechts een wake up call van de president”). Het belangrijkste wat er niet in zal staan is wat de politieke prijs is van 'hinderlijkheid'. Een ding is nu nog zeker: partijen zijn nog bereid over de prijs te onderhandelen. Daarom hou ik het gewoon op 25 en… niet eerder.
 
Raymond S.Sapoen
Advertenties