Column: Kortzichtig of hebzuchtig?
05 Aug 2021, 00:59
foto
Dean Gorré.
Foto: twitter.com


Dean Gorré gaat reeds enkele dagen, sinds zijn ontslag als bondscoach van de nationale mannenvoetbalselectie, veelvuldig over de tong. Niet in negatieve zin, neen, menigeen is de mening toegedaan dat het ontslag een foute keus is van het bondsbestuur van de Surinaamse Voetbal Bond (SVB). Aangezien het bestuur, wat de reden voor het ontslag betreft op de vlakte is gebleven door te spreken van 'moverende' redenen, tast men nog altijd in het duister welke exacte redenen eraan ten grondslag hebben gelegen. Dat het bestuur de werkelijke reden tracht te verhullen, is overduidelijk. Na doorvragen heeft de ondervoorzitter tegenover het medium Dwt verklaard dat de reden voor het ontslag ligt in het niet bereiken van de gestelde doelen. Weer een ander bestuurslid heeft tegenover Radio Tamara verklaard dat financiële overwegingen aan het ontslag ten grondslag liggen. Zo zou er 'teveel' (US$ 1 miljoen) gespendeerd zijn tijdens het verblijf van Natio in Amerika gedurende de voorbereiding en deelname aan de Goldcup. Ook werd er vanuit het bestuur geroepen dat Gorré bij twee WK-kwalificaties gestrand is in de voorronde (de eerste keer gaat terug tot zijn eerste termijn als bondscoach).

Vanuit het bestuur was beloofd op maandag 2 augustus met een verklaring te komen, echter is deze belofte niet ingelost, waardoor er heftig verder gespeculeerd wordt over de werkelijke reden. Het alsnog afreizen van doelman Claidel Kohinor zou naar verluid, kwaad bloed hebben gezet bij het krenterige bestuur. Nadat ik mijn oren goed te luister heb gelegd, zijn enkele zaken voor mij glashelder. Ik beperk mij in deze uiteenzetting tot de meest relevante voor deze discussie. Het bestuur is niet bij machte om op een acceptabel niveau te communiceren, duldt geen kritiek c.q. tegenspraak, is uit op 'instant' succes en heeft geen visie op competitief voetbal.

Het is overduidelijk dat het bestuur totaal geen notie heeft van wat er in financieel opzicht allemaal omgaat in topvoetbal. Dat het bestuur moppert over een bedrag van $1 miljoen valt niet te rijmen met de waarde die de individuele beroepsvoetballers vertegenwoordigen. Verder merkte een bestuurslid op dat met het betalen van de totale staf op maandbasis, een bedrag van $15.000 gemoeid is. Mijne heren: het weeksalaris van de profs varieert tussen de £ 5000,- en £ 9.000 dus gemiddeld verdient een van onze beroepsvoetballers £ 7.000 per week. Dit komt neer op ongeveer $ 30.000 per speler per maand. Dat is het dubbele van wat nodig is voor de totale staf op maandbasis. Waar gaat de discussie over?

Het argument dat Gorré bij twee WK-kwalificatierondes heeft gefaald en op basis daarvan besloten is hem de bons te geven, kan geen stand houden. Dit is misschien wel het absurdste argument van allemaal. Nadat Gorré bij zijn vorige aanstelling de gestelde doelen niet heeft gerealiseerd, zijn partijen uit elkaar gegaan en stonden er daarna minstens twee andere coaches voor de ploeg. Nadat die ook niet het gewenste resultaat hebben bereikt met de nationale ploeg, is de SVB weer met Gorré in zee gegaan. Hoe kan het bestuur de tegenvallende prestaties van de vorige termijn die reeds afgesloten is, nu weer te berde brengen en laten meewegen in het besluit Gorré nu de wacht aan te zeggen? Dit argument slaat nergens op en kan terecht de kwalificatie van drogreden krijgen.

Het bestuur is uit op 'instant' succes en leeft buiten de realiteit. Suriname plaatste zich in 2019 voor het eerst voor de Goldcup en wel met overwegend lokale spelers. Kwam dit succes uit de lucht vallen? Neen, er is keihard gewerkt door spelers en staf om dat succes te bereiken. Zo werd er een trainingskamp gehouden in Nederland en werden er een aantal oefenwedstrijden afgewerkt. Hoeveel oefenwedstrijden heeft Natio-Nieuwe stijl afgewerkt in aanloop naar de WK-kwalificatie wedstrijden? Voor zover mijn geheugen reikt, zijn er nul oefenwedstrijden geweest. Als gewezen sporter/trainer weet ik dat het ontzettend belangrijk is om oefenwedstrijden te spelen, zodat je kan zien wat goed gaat en wat verbetering behoeft. Zelfs grote voetballanden als Argentinië en Brazilië (om maar enkele te noemen) spelen oefenwedstrijden voordat ze aan een toernooi beginnen.

Gorré heeft zich in zijn hoedanigheid van bondscoach laten ontvallen dat Suriname zijn eigen speelwijze moet hebben. Dit doel bereik je niet binnen een paar weken, want je moet  patronen inslijpen. Kijk maar naar Uruguay met bondscoach Oscar Tabárez die langer dan een decennium aan de weg timmerde om alle neuzen in een richting te krijgen door het Uruguayaanse voetbal en de bond, te hervormen. Als we praten over tegenvallende prestaties, ondanks grote investeringen, dan kan de recente geschiedenis van Argentinië niet buiten beschouwing gelaten worden. Ondanks Argentinië de beste voetballer ter wereld en ook andere spelers van zwaar kaliber in zijn gelederen heeft, pakte het sedert 1993 geen enkele grote titel meer. Pas dit jaar wisten de Argentijnen na 28 jaar weer eens beslag te leggen op de Copa. Dit maakt duidelijk dat er in topsport geen 'instant' succes bestaat. Je moet vaak jaren hard werken en investeren om het gewenste resultaat te behalen.

Toen ik de hele heisa rondom het afreizen van doelman Claidel Kohinor aanschouwde, kon ik het op de klompen aanvoelen dat de dagen van Gorré als bondscoach geteld waren. Uit mijn eigen ervaring met deze bestuurders in de kwestie Cronie, die 'in the line of duty' geblesseerd raakte, en de manier waarop ze met hem zijn omgegaan, wist ik dat de kwestie Kohinor een staart zou krijgen. Deze bestuurders willen zo min mogelijk uitgeven aan spelers, terwijl het de spelers zijn die door hun prestaties het geld moeten verdienen voor de SVB. Ik vraag me af waarom deze redenatie niet bij hen binnenkomt.

Ten slotte vraag ik me af als het bestuur niet heeft gemerkt dat de kwaliteit van het spel van Natio omhoog gegaan is. Ook al is Suriname niet geplaatst voor Qatar en was Natio niet succesvol op de Goldcup, valt er wel degelijk progressie te bespeuren in het spel. Zelfs de CONCACAF heeft dat opgemerkt en Suriname gepromoveerd naar de A-groep van 12 landen. Het geleverde spel zou Suriname interessant kunnen maken als sparringspartner voor landen als Qatar. Natio zou op termijn een gevreesde tegenstander worden en zich niet alleen steeds vaker plaatsen voor grote toernooien, maar ook een rol van betekenis spelen, hetgeen de kassa van de SVB flink zou laten rinkelen. Buitenlandse sponsoren zouden geïnteresseerd raken om een sponsordeal te sluiten met Natio.

Waarschijnlijk zagen ze alleen maar dollars en waren ze niet bereid om samen met de staf te werken aan realisatie van de lange termijn doelen. De bobo's hadden gehoopt op een snelle slag en waren met het oog op de premies aan het rekenen geslagen. De vroege uitschakeling van Natio op beide fronten was een flinke streep door de rekening van deze gasten. Ze wilden de beschikbare middelen liever houden in plaats van ze te investeren met het vooruitzicht op vermeerdering. Deze gasten zijn kortzichtig of hebzuchtig. Wie zal het zeggen?

Het besluit om Gorré en staf de laan uit te sturen, getuigt niet van wijsheid en zou herzien moeten worden. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Mireille Hoepel

Advertenties