De advocaat vindt in deze zaak dat niet de verklaringen die bij de politie zijn afgelegd doorslaggevend zijn, maar die ter terechtzitting zijn afgelegd. Arno T. had bij de politie een bekennende verklaring afgelegd, maar ontkende op de zitting. “Het is meestal zo dat de verklaringen die bij de politie worden afgelegd in de meeste gevallen niet uit vrije wil zijn verklaard, maar onder allerlei erbarmelijke omstandigheden. De bewijzen zijn er. Vaker geven verdachten ter terechtzitting aan dat zij bij de politie behoorlijk worden afgetuigd om een bekennende verklaring af te leggen. Inderdaad wordt er dan een verklaring afgelegd. De vraag is alleen, is het een verklaring die naar waarheid is afgelegd.”

Leter zegt dat Arno T. ontkent dat hij de Wet Verdovende Middelen heeft overtreden. Volgens haar heeft het Openbaar Ministerie het bewijs niet kunnen leveren dat Arno T. wist dat er drugs in een koffer was. Hij is niet behulpzaam geweest bij het uitvoeren van de drugs noch bij het opzettelijk vervoeren ervan. Daarom vroeg zij de rechter om Arno T. vrij te spreken van de gehele tenlastelegging.