Opruiend gedrag

Alle politieke partijen promoten zich in de verkiezingstijd op hun eigen manier. De een weerlegt simpelweg zijn plannen, de ander smijt met modder naar zijn tegenstanders en weer een ander koopt stemmen. Verschil in promoten is er altijd geweest. Belangrijker is dat het eindresultaat door eenieder wordt gerespecteerd en dat elke Surinamer zich daarna inzet om te werken aan de opbouw van het land. Dat was de normale gang van zaken.

Vanaf het aantreden van deze regering constateer ik een verandering. In plaats van de uitslag te accepteren en samen te werken, krijgt deze regering veel kritiek en tegenwerking. Wie een politieke functie vervult, moet rekenen op kritiek. Politiek bezig zijn, betekent keuzes maken en accepteren dat sommigen het niet met je eens zijn. Kritiek uiten mag. Een dikke huid is eigenlijk een voorwaarde om goed als politicus te kunnen functioneren, net als het besef dat veel van wat je doet onzichtbaar blijft en dat het bereiken van resultaat vaak een kwestie is van een lange adem. Politici weten dit en proberen zich zo goed mogelijk voor te bereiden op aanvallen.                                                                                                                   

Ook in Suriname rukt deze hype op. Een parlementariër hanteert deze methode regelmatig onder het mom van kritisch zijn. In radioprogramma’s en tijdens interviews hitst hij het volk op met opruiende uitspraken, bespot hij de regering en vertoont respectloos gedrag. De radio en tv-stations lenen zich hiervoor, misschien omdat ze in eerste instantie denken aan hun inkomstenbron. Ze verdienen aan zendtijd. Toch moet er ergens een grens worden getrokken. Een fatsoenlijk station mag niet alles toelaten. Er is een verschil tussen kritisch of opruiend bezig zijn.                                                                                             

Zijn stokpaardje is: "Is dit beleid, is dit wat hij jullie heeft beloofd, a bo set' ing toch en now we`pina, hij vertelt jullie leugens!" Nog een voorbeeld is, de vorige president is door Nederland veroordeeld en heeft uit wraak haat gezaaid tegen Nederland. De huidige regering probeert de banden te herstellen. Dan is daar weer zo’n ex-minister die 'In de Branding,' deze positieve handeling van de president uitlegt als 'de president zit onder de plak van Nederland en zet de Surinaamse onafhankelijkheid op het spel.'  En zo zijn deze twee mannen continu bezig om het volk op te zetten tegen de regering.

Alle politieke partijen doen beloften tijdens de verkiezing met in hun achterhoofd, een normale financiële toestand aan te treffen. Deze regering trof echter een failliet land aan en moest eerst de krater aan schulden dichten alvorens verder te kunnen bouwen.                                 

Met dit opruiende en respectloze gedrag, wordt er een irreëel beeld geschetst waarmee het parlement en de president onrecht worden aangedaan. Dit gedrag werkt gelukkig als een boemerang. In plaats van de regering en de president schade toe te brengen, beschadigen zij zichzelf, ze verliezen aanzien en respect van volk en collegae.                                                             

Wat kan de oorzaak zijn van dit gedrag? Is het wrok, haat omdat men zich gepasseerd, ondergewaardeerd of benadeeld voelt, ligt het in de privésfeer, zijn er psychische problemen of is hij gewoon de rotte appel in de mand? We leven in een democratie dus mag men roepen wat men wil. Het volk moet zo verstandig zijn om deze uitlatingen in de vuilnisbak te deponeren.  

Toch moet dit gedrag worden gestopt voordat we dezelfde 'Trump situatie' krijgen? Er zijn collega-parlementariërs die dit gedrag afkeuren. In alle tv  programma’s scoort hij heel laag dus ook het volk staat afwijzend tegenover dit gedrag. Dit zou hem al moeten aansporen om een voet op de rem te zetten en zich anders te gaan gedragen. Deze mannen moeten zich afvragen waarom ze er bewust voor kiezen om met opruiend gedrag de vooruitgang van hun land te belemmeren en vandalisme en protestacties in de hand te werken? De verantwoordelijkheid voor dit kwaad ligt bij hen maar ook bij de voorzitters van hun partij, want die moeten inzien dat hun leden opruiend bezig zijn en ingrijpen.
                                                                                                           
'It’s always been a mystery to me how people can respect themselves when they humiliate other humans.'  (Mahatma Gandhi)

Josta Vaseur