Deze tijdelijke beslissing en maatregel van de werkgever is om per shift van minimaal twee weken lang, onafgebroken 'on site' te verblijven. Dit vindt het personeel uit Brokopondo onacceptabel, arbeidersonvriendelijk om maar niet te praten van openlijke discriminatie. Het lokale personeel heeft sinds vorige week het werk neergelegd met als harde eis om de beslissing volledig terug te draaien. Om hun eis kracht bij te zetten is de toegang tot het bedrijfsterrein gebarricadeerd. Men is de mening toegedaan dat er geen beroep op hen is gedaan en dat het besluit hen eenzijdig is opgelegd.

“Wij zijn niet gekend, in een poging de corona-infecties te bedwingen, beheersbaar te maken en of te voorkomen, onze vrijheid is voor ons een groot goed,” zijn enkele boze reacties en argumenten die in koor worden gezongen. Volgens het stakende personeel heeft de werkgever met deze handeling de arbeidsvoorwaarden eenzijdig gewijzigd, zonder voldoende zwaarwegend belang. De werkgever zou volgens hen met deze eenzijdige handeling en beslissing onvoldoende oor en oog hebben voor de rechten en belangen van de werknemers. Aangedragen wordt dat het besmettingsgevaar en of -risico eerder bij medewerkers uit andere districten gezocht moeten worden, aangezien hun district nagenoeg coronavrij is. Gebleken is dat de situatie een is waarvan het personeel woedend is en het moreel ook hoog is. Als tegenactie geeft de werkgever aan het principe van 'no work no pay' te zullen toepassen. Dit heeft meer kwaadbloed gezet bij de actievoerenden, zegt Asabina. Niet duidelijk is of de vakbond de actie van het lokaal personeel volwaardig ondersteunt en of heeft overgenomen.

Een andere dimensie in dit geschil is volgens de BEP-topper dat een overgrote meerderheid van het traditioneel gezag van Brokopondo zijn steunbetuiging aan de actievoerenden heeft uitgesproken. Deze bijval van de zijde van het traditioneel gezag vindt mede haar oorsprong in het feit dat dit traditioneel bestuur de mening is toegedaan dat de rol en de bijdrage van de multinational voor kwalitatieve en duurzame verbetering van de leefbaarheid in het district in belangrijke mate te wensen overlaat. Het heeft er volgens Asabina alles van dat het gezag het voortouw wenst te nemen in een poging zorgpunten, “rechten en aanspraken” van het district waarvan de multinational en de politiek reeds jaren op de hoogte zijn en welke af en toe leiden tot oplopende spanningen en vertrouwensbreuk succesvol uit te onderhandelen.

Het is meer regel dan uitzondering stelt Asabina dat de districtsbewoners klagen over weinige en onvoldoende actie en handreiking over compensatie en transparantie vanuit de zijde van de multinational en de centrale overheid. Het algemeen beeld in het district is dan ook een van solidariteit. Deze situatie en sfeer kunnen leiden tot toenemende spanningen maar meer nog een groter gat in de vertrouwensrelatie tussen de districtsbewoners en het traditioneel gezag enerzijds en de multinational en de centrale overheid anderzijds.

Een onderhoud welke de vakbond, het traditioneel gezag, de multinational en het lokale bestuur afgelopen week donderdag met mekaar zou hebben, heeft geen voortgang gehad, vanwege afwezigheid van de multinational en het centrale bestuur. Een andere poging van het centrale bestuur, vertegenwoordigd door de minister van Justitie en Politie, die vrijdag persoonlijk op locatie was, met als doel tot 'een understanding' met de actievoerders te komen, heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd. Tot nu toe zijn alle pogingen voor dialoog en of compromis mislukt, benadrukt de politicus. Het traditioneel gezag is door de multinational uitgenodigd voor een gesprek in Paramaribo voor maandag, maar hier is niet op ingegaan. Asabina zegt dat de dignitarissen eerst een gesprek willen met de centrale overheid. Dat gesprek is gepland voor woensdag ten overstaan van de districtscommissaris.

"Ik teken aan dat het in deze geenszins de bedoeling mag zijn dat er meer aandacht is voor het eigen imago dan voor het oplossen van het geschil. Het is waar dat zowel werkgevers als werknemers het knap lastig en moeilijk hebben in deze coronatijd en crisis. Daarom moet omgaan met de pandemie en de crisis een collectieve verantwoordelijkheid zijn en een wij gevoel etaleren, onder meer met het oog op het garanderen en het vergroten van de overlevingskansen van bedrijven, inclusief de gezondheid van het personeel," zegt Asabina.