Het beste moment voor een betere wereld is NU!

Het staat buiten kijf dat het huidig moment in de wereld behoort tot één van de meest onzekere momenten in de moderne geschiedenis. De 75e sessie van de VN Algemene Vergadering is aangevangen op een moment van diepe verdeeldheid in de wereld, en dit terwijl de VN onder ongeëvenaarde druk staat, zoekt naar mogelijkheden voor collectieve hercommittering aan multilateralisme. VN-secretaris-generaal Antonio Gutierres benadrukt steeds dat multilateralisme meer dan tevoren noodzakelijk is om 'het gebroken vertrouwen in een gebroken wereld te repareren'. 

Ook in Suriname maken wij zeer onzekere tijden door, ook wij moeten ons meer dan ooit tevoren  hercommitteren aan de opbouw van een beter Suriname en aan de basis daarvan ligt ook de noodzaak om 'het gebroken vertrouwen in een gebroken Suriname te herstellen'.

Het wereld landschap wordt vandaag de dag door verschillende paradoxen vormgegeven. De wereld is sterker dan ooit te voren verbonden en tegelijkertijd zo diep verdeeld. Internationale solidariteit is nooit meer nodig geweest om algemene uitdagingen aan te pakken, maar de eenheid blijft ongrijpbaar. De Covid-19-crisis heeft deze paradoxen nog meer verscherpt. 

In haar boek 'The Lonely Century', stipt de schrijfster Noreena Hertz, nog meer aspecten aan. Terwijl de wereld strijd levert tegen het Coronavirus is er nog een andere pandemie die de wereld treft. Het is een pandemie die zowel persoonlijk als politiek van aard is. Eenzaamheid is niet alleen een gevoel van je niet ondersteund voelen in een sociale en familie context, maar ook door medeburgers, overheid en de Staat. Nog voor het Coronavirus voelde twee derde van de wereldbevolking, dat hun regeringen niet in hun belang handelden. 

Gevoelens van isolatie en eenzaamheid schoten omhoog tijdens de lockdowns en social distancing opgelegd door Covid-19. Maar de eenzame eeuw begon niet in 2020. Het is ook een politieke crisis, die verdeeldheid en extremisme in de VS, Europa en over de gehele wereld (ook in Suriname) voedt, en nauw verbonden is met rechts-populisme. 

Vereniging van verschillende oorzaken heeft geresulteerd in een 'eenzame planeet' – structurele en institutionele discriminatie, een urbanisatiegolf, opkomst van het neoliberalisme en fundamentele veranderingen in hoe wij leven. Smart
telefoons en sociale media hebben ook een 'integrale' rol gespeeld in het bozer en tribaler maken van ons. Hierdoor zien wij elkaar eerder als concurrenten dan als medewerkers, als consumenten in plaats van burgers, meer als hamsteraars maar niet als mede belanghebbenden, als ontvangers en niet als gevers, als hosselaars in plaats van als hulpverleners. 

Onze wereld maakt een diepgaande verandering door en wij moeten allemaal bijdragen aan het vormgeven van de persoonlijke en politieke keuzes die wij als burgers moeten maken. Populistische leiders exploiteren de kwetsbare, losgekoppelde burgers en pogen hun ondersteuning te verkrijgen door hen een gevoel van ‘erbij horen’ aan te praten.

Een groeiende groep van mensen voelen zich nu geïsoleerd en losgekoppeld van andere burgers en hun regering. Deze trend zou jammer genoeg verergerd kunnen worden door economische stress als gevolg van de pandemie en zal kunnen leiden tot meer ontevredenheid. Deze omstandigheden maken een omgeving mogelijk voor manipulerende extremistische politici. Zij, op hun beurt, creëren nog meer ruimte voor een politiek van onverdraagzaamheid.  

De digitale afleiding, veroorzaakt door technologie, en sociale media, dragen op basis van onderzoek ook bij aan de eenzaamheidscrisis. Smart telefoons 'fragmenteren onze aandacht', vervreemden ons van mensen en creëren een 'versplinterde zelf' – naast andere schadelijke effecten. Afgezien dat personen worden gedrukt in geïsoleerde digitale bubbels, creëert sociale media een gemenere, agressievere en bozere wereld. 

Wij moeten ons niet alleen bewust zijn van de zorgwekkende trends van een eenzame eeuw, maar meer nog moeten
wij tot actie overgaan- politici MOETEN goed luisteren naar de zorgen en grieven van het publiek, om een gezonde balans na te streven tussen het kapitalisme en het algemeen belang, voor regeringen, ook de Surinaamse regering, om de lang bestaande ongelijkheden aan te pakken en voor alle mensen om tolerantie en compassie aan de basis te leggen van al hun bezigheden. Regeringen hebben een unieke gelegenheid om dit moment aan te grijpen voor de wederopbouw van onze post-Covid wereld.

Zal dit verstandig advies te baat genomen  worden door hen die op dit moment de toekomst van hun naties en een ernstig verstoorde wereld vormgeven? Ik doe een dringend beroep op de regering Santokhi om dit advies ter harte te nemen, onze samenleving snakt ernaar! 

The Crisis of  a lonely world: gepubliceerd in DAWN 21 september 2020

Vertaald en bewerkt door: Angelic C. del Castilho