Bij de poli...
26 Jun 2020, 04:44
foto
Met zijn rollator staat de oudere man nog zo'n drie kwartier te wachten onder de blauwe tent op zijn beurt bij de dokter. En het blijft regenen...


Een druilige regen, maar dat weerhoudt de zieke mens er niet van uit huis te gaan op zoek naar verlichting voor zijn ongerief. Het is negen uur in de ochtend en er staat een aantal mensen als sardientjes in een blik onder een tent van anderhalf bij anderhalf meter. De blauwe tent staat voor een raampje van de polikliniek in de Wagenwegstraat. Alle mensen komen netjes met mondkapjes, in alle kleuren en formaten. Even kleurrijk als de verschillende paraplu's die dicht bij het tentje staan.

Mensen komen recepten en verwijsbrieven halen, anderen moeten naar de dokter. Maar niemand mag de wachtkamer van de kliniek binnen, hoe hard het ook regent. Onder het garagedak van het oud gebouw van het ministerie van Arbeid staan er een paar wachtenden, op de stoep van pandnummer 47 in de Wagenwegstraat staan er nog wat 'patiënten'. In de auto's die aan beide zijden van de weg in de directe omgeving van de kliniek zijn geparkeerd, wachten ook patiënten. En het blijft regenen...

Een oudere mevrouw die moeilijk loopt staat al langer dan een half uur voor het met plastic afgedekte raampje van waar de zuster de recepten verstrekt en de afspraken maakt.  Ze klaagt dat ze niet lang kan staan, maar niemand die wat doet om het leed van de seniore burger te verlichten. Na een goede veertig minuten, sjokt de mevrouw in de regen naar het aangrenzende pand om op de smerige stenen trap te gaan zitten. Er is morserij te zien, achtergelaten door wellicht een dakloze die er eerder heeft geslapen. Een mevrouw die ook al een hele poos op de stoep van pandnummer 8 staat te wachten, legt twee tissues op de stenen trede en dan ploft de oudere mevrouw met een zucht van verlichting neer. Haar benen begeven het.

Na zo'n half uur zitten, wordt de oudere mevrouw geroepen. Een andere mevrouw helpt haar bij het opstaan. Eindelijk mag ze de garage van de poli binnen, waar haar handen worden ontsmet. De garage is met 'gordijnen' opgedeeld in twee 'kamers' voor de twee doktoren die de patiënten behandelen. Ineens komt één van de zusters uit de kliniek. Een van de patiënten die buiten staat loopt met haar mee. Aan de overzijde van de kliniek staat een zwarte auto geparkeerd, de man opent de wagen en doet op aanwijzingen van de zuster de passagiersstoel omlaag, doet zijn riem uit en zijn broek omlaag en gaat in de auto liggen. De zuster geeft hem al staand in de motregen in de auto een prikje. Klaar... de man trekt zijn broek weer op, neemt plaats achter het stuur en rijdt weg.

Vervolgens stopt er een wit busje in de inrit tussen de poli en pandnummer 47. Het regent...De bestuurder stapt uit, maakt de achterdeur open en haalt er een rollator uit. Een zwarte emmer met stukjes spons en een borstel vallen uit de auto. De bestuurder raapt ze op, zet ze in de auto en laat de achterdeur openstaan. Hij loopt met de rollator naar de passagierszijde waar een seniore man moeizaam uit de voor hem hoge auto stapt. De oude man slingert zijn tas op de rollator, legt een briefje van SRD 50 voor de bestuurder in de auto en pakt zijn rollator. Op slippers en ingezakte kousen loopt hij met zijn rollator naar de blauwe tent. Een eigenzinnig mannetje dat erop blijft hameren dat hij om half elf een afspraak heeft met de dokter. Er ontstaat een gehaal en getrek tussen de zuster en de seniore man. Zijn 'chauffeur' rijdt weg.

Hoe de man ook blijft aandringen en wijst op zijn rollator, de zuster is niet te vermurwen. Hij moet gewoon blijven wachten, net als ieder ander. De man blijft leunend op zijn rollator midden onder de blauwe tent staan, omringd door andere 'patiënten'. Zijn slippers zijn al nat en zijn kousen zijn ook niet ongeschonden door de continue regen.

Dan stopt er een grijze Ford Ranger heel a-sociaal vlak voor de poli, terwijl aan beide zijden van de weg al wagens geparkeerd staan. Er stapt een jongeman eruit. Hij loopt naar het luikje en al zwaaiend met zijn verzekeringspas wijst hij waar hij heeft geparkeerd. Tien minuten later komt de dokter met een paraplu en zijn schrijfblok uit de poli. Hij geeft de jongeman instructies om de Ranger te parkeren in de inrit tussen de poli en pandnummer 47. In de wagen ligt een dame, die blijkbaar heel veel last heeft van braken. De dokter consulteert onder zijn paraplu de dame in de wagen. Wat het resultaat van zijn consult is, is onduidelijk. Maar na zo'n kwartier nadat de dokter de dame had gezien in de auto, rijdt de jongeman met zijn patiënt weg. Blijkbaar is de patiënt verwezen naar het ziekenhuis. Ze had nochtans een hele grote bak waarin ze continu aan het overgeven was.

Maar goed nieuws voor de man met de rollator. Na bijna drie kwartier staan, mag hij met zijn rollator de geïmproviseerde kliniek binnen voor ontsmetting en daarna door naar de dokter. En terwijl het blijft regenen, blijven de mensen komen onder de blauwe tent die als je geluk hebt je hoofd droog houdt, maar de rest niet...
Advertenties