Als jongen hoorde ik vaak zeggen dat een vrouw met een tijdelijk dikkere buik in blijde verwachting is. Lang heb ik deze uitdrukking niet meer gehoord. Sinds die tijd is er veel veranderd. Toen waren we blij als we eens per jaar een nieuw bankbiljet of nieuwe munten zagen. Nu word ik droevig van al die kraakverse nieuwe bankbiljetten, elke dag. Ik verlang naar die oude gekreukte bankbiljetten van toen. Elk van ze was tweemaal zoveel waard als gelijksoortige Nederlandse bankbiljetten. 

Arrogant als wij toen waren noemden wij het geld dat niet het onze was – ook dat van Nederland – vals geld, geld dat je natuurlijk niet aannam. Ik zal echter de laatste zijn om van een goede oude tijd te spreken. In die dagen waren er namelijk ook vrouwen of meisjes die niet in blijde, maar in angstige verwachting waren. Bovendien ontneemt deze uitdrukking ons perspectief, zij ontneemt ons de inspiratie om te dromen en te werken aan een betere toekomst.

Verkiezingen hebben alles te maken met verwachtingen. De invloed die u op het resultaat van de verkiezingen hebt, is echter vele malen groter dan de invloed die wie dan ook heeft op het resultaat van een vrouw in blijde verwachting. Politici mogen tonnen aan geld uitgeven om middels 'propaganda' uw stem te willen 'kopen', uiteindelijk bepaalt slechts u als kiezer aan wie u het stuur van het Schip van Staat toevertrouwt. Bij iedere verkiezing vraag ik mij af wat de noodzaak is van zoveel verkiezingsmateriaal. Voor regeringspartijen geldt dit des te meer. Als zij tijdens de regeerperiode senioren burgers, bus- en boothouders en andere groepen op tijd uitbetaald hadden, als ze gedaan hadden wat ze moesten doen dan was al die 'Propaganda' niet nodig. Al dat 'versieren' van auto’s, overal propagandaborden plaatsen, ook waar ze niet horen te staan; had dat geld niet besteed kunnen worden aan wat de regering nagelaten heeft?

En dan de politieke 'mantra' waarmee wij elke dag worden doodgeslagen: “We hebben altijd eerlijke verkiezingen gehouden in Suriname”. De mensen die dat zeggen, vergeten voor het gemak dat wij toen een heel andere slag regeerders hadden. We hadden toen geen regeerders die onder het mom van een structurele wijziging van het kiesstelsel - op de drempel van de verkiezingen - slechts sleutelden aan een tweetal regels die de eigen partij verkiezingswinst zou kunnen opleveren of een eventuele verkiezingsnederlaag kan verkleinen. Deze wijziging vond plaats zonder samenspraak en consensus met politiek andersdenkenden zoals dat vroeger wel gebeurde. 

Het waren tijden waarin politici die door de procureur-generaal werden ontboden onverwijld daar naartoe gingen – zoals het in een behoorlijke democratische rechtstaat hoort - om hun onschuld te bewijzen. Politieke partijen kwamen niet met een paginagrote advertentie om recht te praten wat krom schijnt te zijn. 

Het waren tijden waarin leden van de hoofdstembureaus bij de verkiezing niet van één en dezelfde partij waren. Hoe eerlijk kunnen verkiezingen zijn als tijdens een zogenaamde lockdown periode politieke partijen worden verboden naar bepaalde gebieden te gaan, terwijl een partij gelieerd aan de regering er mag doen en laten wat die hebben wil? Goederen, gekocht met gemeenschapsgelden in het binnenland verdeeld worden door mensen die met NDP-vlaggen, NDP-truien er een NDP-show van maken. Waar blijf je dan met jouw politieke 'mantra'. 

Het valt wel op dat de partij die zich de grootste noemt recent geen verkiezingsprogramma aan het volk heeft gepresenteerd. Ook wil deze partij  geen verantwoording afleggen van de afgelopen regeerperiode of ons het toekomstig beleid voorhouden via verkiezingsdialogen georganiseerd door de VES en andere toonaangevende organisaties te lande.

Er zijn veel burgers, politici en politieke partijen die afgeven op de wijze waarop thans leiding wordt gegeven aan ons land. We kunnen gerust zeggen dat het Surinaamse volk moreel ethisch nooit zo verdeeld is geweest. Het is goed aan te geven wat niet deugt; beter is het een alternatief te bieden. 

Aan alle politieke partijen de uitdaging en opdracht een goed doordacht samenhangend beleid neer te zetten na verkiezingswinst. Een beleid dat niet primair de belangen behartigt van politici, maar de belangen van het Surinaamse volk.

Niemand moet zich de weelde permitteren om niet te gaan stemmen. Wie op 25 mei aanstaande niet gaat stemmen verspeelt het morele recht om gedurende de komende regeerperiode kritiek te leveren of te klagen. Politici hebben nu de kans om met het presenteren van duidelijke realiseerbare projecten en programma’s de kiezer een rede te geven om te gaan stemmen, maar bovenal deze periode te maken tot een van blijde verwachting.

Hans Breeveld