Het Assembleelid heeft het dossier doorgenomen dat de procureur-generaal (pg) meestuurde met de vordering naar het parlement om de minister in staat van beschuldiging te stellen. “Schokkend en zeer ernstige verdenkingen van de minister”, deelt Mathoera haar eerste indruk hierover. “Het is de grofheid die mij opvalt waarmee mensen met gemak leugens vertellen. Wat mij verder opvalt is, dat de handelingen goed doordacht zijn en in samenspraak zijn verricht.” 

Ze haalt uit de verschillende documenten dat er niet één persoon, maar het hele regeerteam erbij betrokken is. “De Raad van Ministers heeft besluiten genomen, er zijn missiven en in cc’s van brieven en e-mails zijn verschillende personen, zoals de president in kennis gesteld.” 

De afgelopen maanden hebben verschillende parlementariërs vragen gesteld aan de regering over tal van overeenkomsten en verkoop van gebouwen en terreinen. “Terwijl de missiven er zijn, heeft de regering het parlement deze informatie onthouden. Hierdoor hebben wij onze parlementaire controlerende taak niet kunnen uitoefenen. Dit is zeer ernstig en onder geen beding goed te praten.” Mathoera merkt op dat als de regering door de jaren heen een transparant beleid had gevoerd en opgevraagde documenten naar het parlement had opgestuurd, dan kon deze hele situatie worden voorkomen.

Mathoera begrijpt daarom de reactie niet van NDP-fractieleider Amzad Abdoel, die zich afvraagt wat de haast was achter het besluit van de pg om een vordering in te stellen tegen Hoefdraad. “Het is zijn eigen regering die het onderzoek heeft aangevraagd.” Ze brengt in herinnering dat Hoefdraad in de Assembleevergadering zelf heeft aangegeven dat hij overleg heeft gehad met de pg om een onderzoek naar Van Trikt in te stellen. “Het strafrechtelijk onderzoek is formeel aangevraagd door de voormalige regeringscommissaris en directeuren van de Centrale Bank van Suriname, in overeenstemming met de minister. De hele regering wist ervan.”

Uit de verdere reactie van Abdoel en zijn opmerkingen richting de pg, maakt Mathoera op dat hij niet precies weet hoe een strafrechtelijk onderzoek wordt ingesteld en wat de procedures zijn. Tegen de ex-governor is een opsporingsonderzoek en gerechtelijk vooronderzoek (gvo) ingesteld. “Het is niet de pg maar de rechter-commissaris in strafzaken die het onderzoek en gvo leidt.” 

De kritiek op de pg wuift zij dan ook weg, “men heeft zelf om dit onderzoek gevraagd. Ik vind het heel erg dat men het OM en de rechtelijke macht – het is een gvo, desavoueert. Zij zijn niet de schuldigen, maar die moet in eigen kringen gezocht worden.”

De parlementariër benadrukt dat het in deze slechts gaat om een verdenking. “De minister is een verdachte en als Abdoel en zijn regering niets te verbergen hebben, hebben zij ook niets te vrezen.” Volgens Mathoera heeft de coalitie en de NDP-regering een kans om zich zelf te bewijzen. “De NDP-regering moet juist nu openheid en transparantie tonen naar de samenleving en verantwoording afleggen.”

Het Assembleelid verwacht dat het parlement bijeenkomt om de vordering te behandelden, zodat de rechterlijke macht de zaak verder kan afhandelen tot een eindconclusie. “Wij zullen als parlementariërs de zaak niet inhoudelijk beoordelen, dat doet de rechterlijke macht. Wij gaan alleen na of het onderzoek tegen de minister in politiek bestuurlijk opzicht in het algemeen belang is.” 

Het parlement heeft maar één keus en dat is de minister in staat van beschuldiging stellen, vindt Mathoera. Door toestemming te geven aan de pg krijgt Hoefdraad alle gelegenheid om zijn onschuld te bewijzen. “En met het onderzoek komt er juist klaarheid, duidelijkheid en kan de NDP-regering tonen dat zij ‘clean-zijn’ en tegen corruptie zijn.” 

Indien men wettelijke regelingen heeft overtreden, moet men instaan voor de consequenties. “Anders kun je al die wetten in de prullenbak gooien.” Hoefdraad wordt verdacht zich schuldig te hebben gemaakt aan de overtreding van de Bankwet, en misdrijven genoemd in de Anti-Corruptiewet en het Wetboek van Strafrecht. “Deze wettelijke regelingen gelden niet alleen voor de kleine man, maar ook voor personen in ‘jas en das’. En daarom moet men dit onderzoek alle ruimte geven.”