Voorzitter Berenstein wijst erop dat de uitnodiging van 10 februari is genomen na het besluit van de regering "en moest volgens ons dienen om het besluit te verkopen." Hij stelt: "Wij wensen niet voor voldongen feiten te worden geplaatst en wensen ook niet te worden misbruikt om problemen die de regering om haar moverende redenen c.q. enge belangen willens en wetens heeft gecreëerd te helpen oplossen." Berenstein vindt het "prijzenswaardig" dat Proeve na alle kritiek die was losgebarsten op zijn voorgenomen benoeming, zelf heeft bedankt voor de functie. Maar zegt de vakbondsman er door de ontwikkelingen een voedingsbodem voor corruptie ontstaan, waaraan de terugtrekking van Proeve geen einde heeft gemaakt. "De moederbank is thans vanuit de kern bevlekt" en de prijs daarvoor betalen de bankwerknemers.

Concluderend zegt de vakcentrale dat de huidige werkwijze van de president water naar zee dragen is, omdat de bron niet wordt bestreden. "Er is op dit moment een ongezonde dominantie van de ene monetaire autoriteit over de andere." Berenstein stelt dat de Centrale Bank onafhankelijk moet functioneren. De dominantie van minister Gillmore Hoefdraad van Financiën heeft er onder andere tot geleid dat de vreemde valuta kasreserve op oneigenlijke wijze is besteed en tot het vreemd besluit tot opening van rekeningen bij SPSB. "Om dit vraagstuk op te lossen moet Gillmore Hoefdraad worden bedankt (of bedanken) als minister van Financiën."

De vakcentrale zegt dat de grootste verliezers van de verergering van onder andere de situatie op de financiële markt, de leden van zijn vakbonden zullen zijn. "Wij zullen hen nooit laten vallen." Dat is dan ook de reden die Berenstein opgeeft voor het niet kunnen ingaan op de uitnodigingen van het staatshoofd.