Dengue is een virus dat door een muskiet wordt overgebracht. Stutgard legt uit dat er in principe geen medicijnen zijn tegen een virus. Medicijnen die worden gebruikt bij een virus zijn meer bedoeld om de weerstand een boost te geven en de pijn te verzachten. “Het is namelijk zo dat onze weerstand het probleem moet oplossen. Zolang onze weerstand het virus niet herkend heeft, ben je ziek. Het moment dat je weerstand het virus heeft geïdentificeerd, zal je immuunsysteem antistoffen produceren, die ons beter maken.” Vitamine C in voldoende mate consumeren maakt het immuunsysteem sterker en zorgt ervoor dat het virus sneller kan worden geïdentificeerd. Daarnaast adviseert Stutgard om ook vitamine B-complex te gebruiken, omdat die ervoor zorgt dat de lichaamsorganen en de lichaamshuishouding blijven functioneren, de weerstand wordt opgebouwd en het virus adequaat kan worden bestreden. Ook zou het nuttigen van groene papajabladeren – in welke vorm dan ook – probaat zijn om de weerstand bij met name dengue een boost te geven.

In de afgelopen 50 jaar is de incidentie van denguekoorts (DF) wereldwijd 50-voudig toegenomen. Thans wonen er ruim 2,5 miljard mensen in dengue-endemische regio's. Naar schatting komen er jaarlijks 50 miljoen gevallen van dengue, ook wel bekend als knokkelkoorts, voor. Nu is knokkelkoorts hyper-endemisch in de meeste landen van de regio van de Wereldgezondheidsorganisatie, inclusief Suriname. 

De eerste endemische gevallen van DF traden op in 1981, met een totaal van 22 in het laboratorium bevestigde gevallen. Naar schatting 10% van de bevolking van Paramaribo vertoonde toen DF-achtige symptomen. Een jaarlijkse heropleving van DF en dengue hemorragische koorts (DHF) begon in 1997. Bij virale hemorragische koorts is er een ziektebeeld dat gepaard gaat met koorts en ernstige bloedingen. 

In Suriname is het aantal gevallen van denguepieken na het einde van het lange en korte regenseizoen in respectievelijk augustus en februari. Sinds 2001 zijn er elk drie tot vier jaar epidemieën van knokkelkoorts ontstaan, die ook voor andere landen zijn gedocumenteerd. De cyclische opkomst van knokkelkoorts wordt beïnvloed door klimaatomstandigheden en klimatologische fenomenen zoals El Nino-Southern Oscillation, zoals blijkt uit de grote epidemie van 2005 in Suriname. Naast een toename van dengue-gevallen, blijkt dat de ernst van dengue sinds 2001 is toegenomen, met name tijdens de kleinere maar ernstiger epidemieën van 2009 en 2012. Een toename van de ernst wordt verwacht, omdat sinds 2001 alle vier de serotypes van knokkelkoorts circuleren of co-circuleren binnen de populatie. 

Uit een onderzoek van D. Hamer en M. Lichtveld blijkt dat er tussen 2001 en 2010 in totaal 2393 gevallen van dengue werden gerapporteerd aan het BOG. Hiervan waren 366 gevallen van DHF.  Sinds 2001 wordt een hoger aantal jaarlijkse gevallen gemeld gedurende de maanden augustus tot oktober en december tot februari. Het aantal denguegevallen bereikt zowel na het korte als het lange regenseizoen in respectievelijk februari en oktober een hoogtepunt. De grootste dengue-uitbraak vond plaats in 2005. Toen werden er in totaal 816 gevallen van dengue gemeld, waarvan 723 DF en 93 DHF. Bovendien piekte de incidentie van knokkelkoorts tijdens de epidemie van 2005 met 16,4 gevallen per 10.000 mensen. Tot op heden heeft 2005 het grootste aantal gevallen van knokkelkoorts, maar slechts 11% van alle gevallen ging over in DHF. Tijdens de epidemie van 2009 ging 38% van de in totaal 292 gevallen over in DHF, maar het aantal getroffen mensen was veel lager met 5,1 gevallen per 10.000.