Wat een fantastische prestatie heeft Dean Gorré neergezet met Natio
Suriname! Eindelijk het lichtpuntje waarnaar de gemeenschap snakte. Het bewijs
dat Suriname voldoende talent herbergt, is geleverd door Dean en zijn staf. De
plaatsing voor de Gold Cup is een feit en ook het doorpakken met het
'sportpaspoort' is eindelijk gebeurd. Nu gaat het erom dat de volgende stappen
worden gezet.
Het is mooi dat na Nigel Hasselbaink en Kelvin Leerdam tal van andere
profvoetballers zich gaan aansluiten bij dit project. Met hun ervaringen
opgedaan in diverse lagen van het topvoetbal kan de voetbalvisie in Suriname
nog beter worden gevormd en kan er een blauwdruk worden gelegd voor de komende
jaren. Dat wil niet zeggen dat het na de Gold Cup en eventueel WK in Qatar moet
ophouden. Het is niet zo dat Suriname die eendaagse vlieg moet zijn en dat
daarna alles weer wegvalt. Er moeten nu op cruciale plekken binnen de
organisatie capabele mensen worden aangesteld. Deze mensen moeten ervoor zorgen
dat het niveau van de Surinaamse spelers in Paramaribo en omstreken omhoog
wordt gekrikt en dat na de huidige generatie er andere spelers opstaan, die met
trots het shirt van Suriname gaan vertegenwoordigen. Het genoemde blauwdruk
moet worden uitgebouwd en waar mogelijk gemoderniseerd.
Laat de SVB ook investeren in faciliteiten en sponsoren. Probeer
partijen aan je te binden, die de mogelijkheden van dit project inzien. Leid je
eigen trainers op, ga op stage in het buitenland en kijk in keukens van
toplanden. Koppel die elementen aan de Surinaamse visie en ga daarmee verder.
Suriname staat, in mijn ogen, op een kruispunt: aanhaken of afhaken. Dean Gorré
zal niet eeuwig bondscoach blijven, maar zorg er voor dat hij over een fiks
aantal jaren terug kan kijken en zeggen: ''Wat ben ik trots op het feit dat ik
samen met mijn team heb gezorgd voor de ommekeer in het Surinaams
voetbal."
Ravish Sitaldin