Artikel 25 Wet op de Staatsschuld bepaalt dat de bewindslieden die deze wet opzettelijk overtreden worden gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste 10 jaren. De achterliggende gedachte van deze bepaling is duidelijk aangegeven in de Memorie van Toelichting (MvT) van deze wet waarin is opgenomen dat: ‘’vanwege de aard van de onderhavige wet, hebben de strafbepalingen voornamelijk bewindslieden en gewezen bewindslieden op het oog... De ernst van de strafbare feiten brengt een diep geschonden vertrouwen met zich mee dat gesteld was in de minister of de gewezen bewindsman of bewindsvrouwe.’’

Het doel van de strafbaarstelling van de overtreding van Wet op de Staatsschuld is duidelijk; bescherming van de economie en het straffen van de bewindsman die hiermee in strijd handelt. Door deze wet te wijzigen zijn er geen deugdelijke waarborgen dat de staatsschuld binnen financieel verantwoorde proporties wordt gehouden. Immers is een wet die niet voorziet in maatregelen bij overtreding daarvan of geen waarborgen biedt voor de naleving, niets meer dan een papieren tijger. De consequenties van het overschrijden van de staatsschuld kunnen de economie die aan de basis ligt van de ontwikkeling van het land, zodanig ontwrichten dat de natie wederom fundamenteel onrecht wordt aangedaan. 

A20 heeft bij haar oprichting aangegeven dienstbaar leiderschap hoog in het vaandel te houden. Dienstbaar leiderschap eist in dit geval dat de minister van Financiën zich dient te onderwerpen aan de wet, zoals dat van elke andere burger wordt verwacht en het Parlement niet moet worden aangewend om het doel van de wet te omzeilen. Daarnaast dient de democratie te worden gerespecteerd en moet het Openbaar Ministerie, ongestoord zonder enige vorm van inmenging het onderzoek verrichten. Het is onacceptabel dat ter bescherming van één minister, het heel land wordt blootgesteld aan deze ernstige vorm van fundamenteel onrecht. Wetten zijn niet bedoeld om een bepaald beleid ongecontroleerd te faciliteren, maar juist om checks and balances te brengen in de wijze waarop het land wordt geregeerd. A20 roept de volksvertegenwoordigers, wiens taak het is om de natie te beschermen, daarom op om het belang van Suriname voorop te stellen en de Wet op de Staatsschuld niet te wijzigen.