EMDR staat voor ‘eye movement desensitization and processing’ en is een gestructureerde behandelmethode die door een toevallige observatie werd ontdekt door de Amerikaanse psychologe Francine Shapiro in 1987. Deze behandelmethode wordt toegepast bij personen die een schokkende of ingrijpende gebeurtenis hebben meegemaakt waarvan zij psychische klachten kunnen ontwikkelen, zoals mensen met een posttraumatisch stressstoornis en overige trauma gerelateerde angstklachten. Deze mensen vermijden meestal situaties die prikkelbare en angstklachten kunnen oproepen.

Volgens Steinmetz, klinisch psycholoog en deskundige op het gebied van slachtofferhulp, wordt bij EMDR de cliënt gevraagd terug te denken aan de schokkende gebeurtenis en komen de gedachten terecht in wat wordt genoemd het werkgeheugen van de hersenen. Bij het herleven van de schokkende gebeurtenis wordt een afleidende stimulus erbij gehaald door oogbewegingen bij de cliënt te stimuleren. Het uiteindelijke doel is dat de cliënt de schokkende gebeurtenis niet meer als verstorend ervaart.

Steinmetz is van mening dat EMDR zeker toegepast kan worden bij de brandweer, politie, het leger en ambulancepersoneel. In een multiculturele samenleving als Suriname is het volgens Steinmetz wel belangrijk om rekening te houden met culturele aspecten, zoals zang, dans en verhalen, bij de aanpak van trauma.