(Aangeboden)

Op 25 september 2019 vond in Nederland en in aanwezigheid van de voorzitter van de VHP, de heer Chan Santokhi, de presentatie plaats van het boek Gewenste en Ongewenste Verbondenheid. De auteur mr. drs. Sekhar Bissessur heeft op een indringende wijze de noodzaak en het gevoel van verbondenheid, maar ook de vijandigheid en het wantrouwen in die verbondenheid, tussen Suriname en Nederland beschreven. Ook de onderlinge verhoudingen tussen Surinamers passeert de revue. 

De auteur beschrijft het onderwerp vanuit zijn politieke ervaringen als voorzitter van VHP-Nederland. Hij heeft zich daarbij laten leiden door de Verbroederingspolitiek van zijn leermeester, mr. Jagernath Lachmon. Volgens de schrijver heeft de Surinaamse politiek in de afgelopen 70 jaar (1949-2019) zich veelal gemanifesteerd in een sfeer van verdeeldheid en vijandigheid, met als resultaat de drie revoluties. De revolutie omschrijft hij als een door bepaalde groepen veroorzaakte onverwachte en versnelde of explosieve ontwikkeling in het land met vergaande gevolgen voor bestuur en politiek. Een dergelijke ontwikkeling kan gepaard gaan met geweld. 

De eerste revolutie, die hij de 'Bruma Revolutie' noemt, ging gepaard met felle acties en tegenacties tot de versnelde onafhankelijkheid van Suriname (1973-1975). Het gevolg was de exodus van vele Surinamers naar Nederland. De Surinaamse samenleving werd ontwricht. Vele familiebanden werden losgerukt. Deze voor Nederland ongewenste verbondenheid met Suriname werd beëindigd met het Verdrag betreffende de Ontwikkelingssamenwerking tussen Nederland en Suriname in 1975. 

De tweede revolutie, de 'Bouterse Revolutie', begon in 1980 (25 februari beweging) met het in brand steken van het hoofdbureau van politie te Paramaribo. Een beetje vergelijkbaar met de Franse revolutie die op 14 juli 1789 begon met de bestorming van Bastille. De gevolgen van de tweede revolutie waren de val van de democratie, 8 december, avondklok en emigratie van intellectuelen en kaderleden naar Nederland. De tweede revolutie werd beëindigd met het 'Akkoord van Leonsberg' op 10 augustus 1987 .

De derde revolutie, de 'Brunswijk Revolutie', begon met de gijzeling van ongeveer 12 soldaten van het Nationaal Leger na een aanval op politiepost Albina (juli 1986). Daaropvolgend werden op 29 november 1986 vele marrons te marrondorp Moi Wana vermoord door soldaten van het nationaal leger. Er vond eveneens een exodus van vele marrons naar Frans-Guyana. De derde revolutie werd beëindigd met het 'Akkoord van Kourou' op 21 juli 1989. 

Volgens de schrijver hebben de drie revoluties geleid tot vergaande politieke en sociaal-maatschappelijke veranderingen in de Surinaamse samenleving. Het is een proces van natievorming. In het boek is er ook aandacht besteed aan de drie coups in Suriname: de militaire coup, de kerstcoup en de kapitaalcoup van Atta Mungra. Ook beschrijft de auteur onderwerpen als: het kiesstelsel, dubbele nationaliteit, diaspora, de politieke macht van De Nationale Assemblee en het proces van de nationale eenheid in diversiteit.