Een bezoek aan de 14e Dalai Lama 'thuis' bij hem in Dharamshala, India.
Aangeboden
Toen een dierbaar familielid mij er op attendeerde dat de 14e Dalai
Lama in India woont en dit familielid een zekere passie vertoonde om deze
heilig verklaarde persoon te ontmoeten, wekte dat enigszins nieuwsgierigheid
bij mij op. Ik had de huidige Dalai Lama op verschillende podia zien spreken en
op die momenten was ik aanwezig in een functie. Als persoon was ik eerst niet
bevangen van het idee om de in ballingschap levende 14e Dalai Lama te
ontmoeten, maar toen eerder genoemd familielid, recentelijk, een mogelijkheid
creëerde om dan toch naar de residentie in Himachal Pradesh, te reizen, heb ik
geen twee keer nagedacht. Wij gingen naar de 'Long
life prayer ceremony for His Holiness the 14th Dalai Lama' in de
Boeddhistische Tempel pal tegenover de residentie in McLeod Ganj op 1.457 meter
boven de zeespiegel, in de Dhauladar berg, een onderdeel van de Himalaya.
De reis begon uiteraard een dag van te voren en dat gaf ons een uurtje
om door te brengen in de Library of Tibetan
Works & Archives, een museum van artefacten die gerelateerd zijn aan
het Boeddhisme, een vrij goed gedocumenteerde bibliotheek met vertaalde werken
van de Dalai Lama (zelfs in het Nederlands) en ook de manuscripten van
belangrijke monniken, tot aan de 16e eeuw, netjes opgerold en opgeborgen in
prachtige gele doeken.
De Godin 'Tara' heeft mij altijd bezig gehouden en ik kocht: ‘The origin of Tara Tantra', een boekje, om in
elk geval de achtergrond van de Tara te begrijpen. Uiteraard zal het veel meer
boeken en toewijding kosten om ook de theologie achter deze verlossende
goddelijkheid te doorgronden.
Wij namen toch een kijkje in de Main
Temple en troffen vele monniken in oranje kleurige gewaden en anderen
aan die de versieringen met bloemen ter hand namen. We besloten de volgende
ochtend om 7 uur present te zijn, om niets te missen van de drukbezochte
ceremonie.
De volgende ochtend, was de tempel al gevuld met gelovigen en een klein
deel toeristen (die opvielen vanwege hun andersgetinte huids- en haarkleur).
Wij liepen drie rondjes om de tempel en draaiden aan de gebedswielen (praying wheels) zoals elk ander, met
natuurlijk veel respect voor de overtuiging van de aanwezigen.
Het werd tijd voor de ontmoeting en we werden gevraagd plaats te nemen
in de wachtruimte in de residentie tegenover de Tempel. De 14e Dalai Lama, werd
bij het staan ondersteund door twee monniken. Hij deed ons een witgekleurde
Khata (sjaal) om de hals als teken van zegen en toen bleek dat ook hij
nieuwsgierig was naar ons, kennelijk de enige Surinamers die ‘thuis' bij hem op
bezoek kwamen. De 14e Dalai Lama vroeg ons hoe ver Suriname was en wat het
verband was tussen ons land en India. Ik bood hem een boek aan en hij bladerde
erdoorheen. De energieke ontvangst door deze 84-jarige Dalai Lama, was compleet
toen hij zijn handpalmen tegen die van de kinderen legde en samen met hen
schaterde. Ik begreep toen hoe tijdloos deze 14e Dalai Lama is en hoe bijzonder
zijn eigen leven moet zijn geweest. Wij kregen een collectie van homeopathische
pilletjes mee gewikkeld in papier en een rood koordje en natuurlijk een mooie
foto.
De Dalai Lama moest verder, hij werd begeleid naar de Tempel en dat was
een spektakel van tribaal drum geroffel, traditionele Tibetaanse dans en velen
die op de begane grond en langs het gangpad stonden om een korte zegening te
ontvangen.
Het twee uur durende gebed door alle aanwezige gelovigen, ving aan door
de recitatie van Boeddhistische hymnes in de Tibetaanse taal. Voor ons een mooi
moment om onze ogen even te sluiten, te luisteren naar dit meditatief klinkend
gezang en ook om zo vroeg in de morgen, een zeer indrukwekkende ontmoeting te
herleven, daar middenin de ceremonie in Dharamshala.