Van de minister kregen zij echter te horen dat, gezien hun vooropleiding, het niet raadzaam zou zijn zich in te schrijven, daar ze waarschijnlijk nog niet voldoen aan de voorwaarden om deze opleiding met succes te kunnen doorlopen. Het zou hen mogelijk ontbreken aan voldoende bagage in het bijzonder in de vakken rekenen en taal, maar ook aan een “nieuwe” pedagogische - en didactische kijk op zaken. Kortom zij moeten eerst geüpgrade worden alvorens zich te wagen aan het prebachelor programma op ALOS. Dit is binnen enkele maanden tijd de tweede maal dat de deur in het gezicht van deze doelgroep wordt dichtgeslagen. De eerste keer was toen, net als op het IOL vorig jaar, ook die inschrijving voor nieuwe studenten op de formele upgradingopleiding voor KO-ers (kleuterleidsters) en HKLers (hoofdkleuterleidsters) werd stopgezet. Deze opleiding zorgt ervoor dat genoemde groep aan het eind geüpgrade is tot (het niveau van) De Nieuwe Leerkracht (DNL) voor de bovenbouw van de basisschool. De eerste lichting afgestudeerden heeft 4 augustus hun diploma in ontvangst genomen en heeft uiteraard, na een upgrading van drie jaar, wel toegang tot de prebachelor ALOS.

Echter is, zoals eerder gesteld, vorig jaar de inschrijving voor nieuwe studenten voor upgrading gesloten. In januari 2019 werd door het ministerie toch besloten mogelijke belangstellenden de gelegenheid te geven zich te laten registreren, mocht de inschrijving voor nieuwe studenten voor het opleidingsjaar 2019- 2020 wel opengesteld worden. Het liep zo’n storm dat deze registratie op een goed moment moest worden stopgezet. En toch, ondanks dit duidelijk signaal dat leerkrachten zich willen laten upgraden, kwam het ministerie terug op zijn besluit. De registratie is verspilde tijd en administratie, erger nog, valse hoop geweest voor een groep mensen die zich verder wil bekwamen. Wanneer dan bekendgemaakt wordt dat het diploma van een PI (oud) toegang verschaft tot de prebachelor ALOS, zullen ongetwijfeld enkelen, zo niet velen van de “geregistreerden” zich hoopvol hebben gesneld naar de informatiedag. Daar krijgen ze prompt te horen dat ze zich moeten upgraden; precies dat waarvoor zij zich hadden laten registreren om daarna te worden afgewezen.

Een definitie van het woord “frustreren” is: (iemand) belemmeren in de verwezenlijking van zijn verwachtingen of behoeften. Zie hier een schoolvoorbeeld van het frustreren van burgers, in deze leerkrachten, want ook nu krijgen ze nul op het rekest. Het alternatief dat ze wordt aangeboden in plaats van een formele upgrading van drie jaar, is (mogelijk) trainingen in de vakantie. De minister zegt dat dit misschien zelfs al in september aanstaande van start zal gaan. Misschien, dus het zal nog ergens ingepland moeten worden. En wat moeten wij ons daarbij voorstellen? Laat ons zeggen dat er in één schooljaar drie trainingen zijn. Zijn daarmee KO- en HKLers dan zo geüpgrade dat ze kunnen instromen op de prebachelor? Of moeten ze meerdere jaren trainingen volgen? Nobody knows! And what’s next? Hoeveel en welke (onaangename) verrassingen staan ons nog te wachten? Again, nobody knows.

Kwaliteitsverbetering van het onderwijs. Niet alleen een mooi en ambitieus streven, maar hoogstnoodzakelijk voor de ontwikkeling van de natie. Maar, … als de ambitie het groter belang voorbij holt, over de ruggen van belangengroepen, dan riekt het naar een eng streven van het leiderschap een persoonlijk wapenfeit neer te zetten. Hoewel het niet de eerste keer zou zijn dat kwaliteitsverbetering hierop stukloopt, kunnen we vooralsnog hopen dat er spoedig een keer in het tij komt en deze gang van zaken ruimte maakt voor een duurzaam ontwikkelingstraject, gefundeerd op echte zuivere motieven om het nationaal belang te dienen. Alles in handen van leiderschap dat respect en achting uitstraalt naar alle belanghebbenden.