Als bewoner van Marowijne bied ik mijn oprechte condoleances aan het Franse volk voor de dood van drie Franse militairen die bij het uitoefenen van hun taken tegen illegale goudwinning in Frans-Guyana zijn omgekomen. Als Surinaamse en binnenlandbewoner, wil ik zeggen dat het onze plicht is alle inwoners te beschermen die aan de rivier wonen. Ik wil de natie eraan herinneren dat 90% van onze kinderen op de Marowijnerivier een hogere kwikgehalte in hun bloed heeft dan de toegestane hoeveelheid. Recente wetenschappelijke studies hebben dit ook aangetoond. 

Deze situatie is onaanvaardbaar en de verantwoordelijken zullen ter verantwoording moeten worden geroepen. Wat nu nodig is, is een effectieve overheid die in staat is om:

- te werken aan een diplomatieke oplossing voor de grensoverschrijdende activiteiten;

- te zorgen voor een herstart van de gezamenlijke Frans-Surinaamse  patrouilles op en rond de Marowijne;

- te zorgen voor onmiddellijke implementatie van de Minamata-conventie en ratificatie van de judicaire overeenkomst;

- te zorgen voor een verbod op de invoer van kwik en toxische producten die worden gebruikt in illegale goudwinningsactiviteiten;

- te zorgen voor een goede voorlichting en training aan personen die goud winnen, zodat dit op een veilige en duurzame wijze wordt gedaan;

- een oprechte en eerlijke samenwerking met de Franse autoriteiten tot stand te brengen. Een samenwerking die niet is gebaseerd op persoonlijke belangen, maar op het algemeen belang van de mensen, met wiens leven nu wordt gespeeld. 

De Marowijnerivier is een gedeelde rivier die behoort tot de Amazone. Dit gebied moet als zodanig worden beschermd. Niet alleen in het belang van Suriname en Frankrijk, maar voor de mensheid, die afhankelijk is van een gezond en levendig tropisch regenwoud