Het Staatsziekenfonds (SZF) krijgt niet te maken met de problemen die
zich nu al voordoen met de Cubaanse artsen, omdat deze worden tegengehouden en
gefilterd door de apothekers. Dat betekent overigens extra wachttijden voor de
patiënten. De Vereniging van Apothekers zegt in een persbericht dat het SZF de
kwaliteit van de zorg voor zijn verzekerden dient te waarborgen en de problemen
die de vereniging heeft aangehaald over de Cubaanse artsen niet moet wegwuiven
en bagatelliseren.
"SZF zou dit serieus moeten oppakken, in het belang van de
verzekerden." De VvA gaat verder dat in het belang van de volksgezondheid
zij moeten stellen dat met onjuiste doseringen of niet de juiste geneesmiddelen
geen enkel patiënt is gediend, "integendeel". De apothekers vinden
het ook ongepast dat het SZF zorgverleners (in casu de VvA) publiekelijk
uitdaag in plaatst van serieus naar de aangehaalde problemen te kijken en te
trachten deze op te lossen.
De VvA is het eens met de Vereniging van Medici en de Vereniging van
RGD artsen dat de aanpak van de problematiek in de gezondheidszorg in goed
overleg moet alle dienstverleners
dient te geschieden. "Daarbij zou ook indringend moeten worden nagegaan of
er inderdaad sprake is van een dusdanig tekort aan artsen in Suriname."
Zij voegt eraan toe: "Anders zou het beleid daartoe moeten worden omgebogen
en kunnen de schaarse middelen in de gezondheidszorg in Suriname liever
effectiever worden ingezet om de vele tekorten op het gebied van apparatuur,
hulpmiddelen en medicamenten te helpen oplossen."
De volledige verklaring van de VvA luidt:
Betreft: Reactie SZF op problematiek met receptuur en
communicatie Cubaanse artsen
De VvA heeft
een bericht van de directie van het Staatsziekenfonds in de media over een
brief van de Vereniging van Apothekers gericht aan de Directeur van
Volksgezondheid, Mw. Drs. C. Jessurun gelezen.
Hoewel het niet het gebruik van de VvA is om in de
media te reageren op onwaarheden en beschuldigingen van wie dan ook, acht zij
het nu haar maatschappelijke plicht om de gemeenschap juist te informeren over
de beweringen gedaan door de directie van het Staatsziekenfonds.
Vooropgesteld dient te worden dat de VvA het zeer
opmerkelijk en vreemd vindt dat de
directie van het SZF meent publiekelijk te moeten reageren op een brief die de
VvA aan de Directeur van het Ministerie van Volksgezondheid heeft gestuurd,
waarbij meer dan een week na dato nog geen reactie van laatstgenoemde is ontvangen.
De VvA stelt
nadrukkelijk dat alle door haar aangehaalde zaken in verband met de receptuur
en communicatie met Cubaanse artsen zijn gebaseerd op daadwerkelijke praktijkervaringen en
feitelijke gebeurtenissen.
Met in achtneming van haar beroepsgeheim en rekening houdend met de
privacy van betrokkenen, wil de VvA toch de nodige duidelijkheid in deze
brengen:
- Receptuur van Cubaanse artsen bevat regelmatig geneesmiddelen die niet
in Suriname voorkomen.
- De recepten zijn regelmatig in het Spaans of in andere talen
voorgeschreven, waarbij het middel en gebruik van het middel voor de apotheek
niet goed te lezen en te herleiden zijn.
- Er wordt vaker niet voorgeschreven volgens de in Suriname gangbare
behandelprotocollen.
- Sterktes van tabletten en voorgeschreven doseringen wijken af van de
juiste sterktes en doseringen van de tabletten.
- Communicatie over bovenstaande afwijkingen is haast onmogelijk met de
Cubaanse artsen daar zij zeer slecht Engels of Nederlands spreken.
- Regelmatig komt het voor dat na communicatie met betrokken patiënten
over de reden waarvoor zij iets voorgeschreven krijgen, de apotheken de patiënt
moeten adviseren om een Surinaamse arts te raadplegen voor een second opinion.
De bovenstaande problematiek is gebaseerd op het
huidig aantal Cubaanse artsen dat nu werkzaam is in Suriname. Indien het beleid
dat gericht is op het sterk verhogen van het aantal van deze groep van artsen
wordt voortgezet, is de kans reëel dat
dergelijke verwachtbare problemen niet meer te overzien zijn.
Het is voor de VvA
volkomen logisch dat het SZF deze problemen in haar bestand weinig
tegenkomt, daar deze nu nog worden tegengehouden en gefilterd door de
apothekers, overigens met extra wachttijden voor de desbetreffende patiënten.
Het SZF treft in haar administratie deze fouten daarom niet eens aan.
De VvA is van mening dat het SZF de kwaliteit van de
zorg voor haar verzekerden dient te waarborgen en de aangehaalde problematiek
door de VvA rondom het voorschrijven en de communicatie met de Cubaanse artsen
niet moet wegwuiven en bagatelliseren, doch juist serieus zou moeten oppakken,
in het belang van de verzekerden. Immers, in het belang van de volksgezondheid
mogen wij toch wel stellen dat met onjuiste doseringen of niet de juiste
geneesmiddelen geen enkel patiënt is gediend, integendeel.
Het is ook zeer ongepast dat het SZF meent
zorgverleners (in casu de VvA) publiekelijk te moeten uitdagen in plaats van serieus naar de geopperde problemen te
kijken en te trachten tot oplossingen te komen.
De VvA deelt sterk de mening van de Vereniging van
Medici (VMS) en de Vereniging van RGD artsen (VRA) dat de aanpak van de
problematiek in de gezondheidszorg in goed overleg met alle dienstverleners
dient te geschieden. Daarbij zou ook indringend moet worden nagegaan of er
inderdaad sprake is van een dusdanig tekort aan artsen in Suriname. Anders zou
het beleid daartoe moeten worden omgebogen en kunnen de schaarse middelen in de
gezondheidszorg in Suriname liever effectiever worden ingezet om de vele tekorten
op het gebied van apparatuur, hulpmiddelen en medicamenten te helpen oplossen.
Het Bestuur van de VvA