Bouterse heeft op de persconferentie een beeld geschetst van de ideale artsen: zij zorgen ervoor dat mensen niet ziek worden, zieke mensen maken ze beter, ze worden 'genoeg' betaald en zijn er gegarandeerd ook voor de binnenlandbewoners. “We willen voorkomen dat we artsen hebben die zitten aan de Malebatrumstraat, wachten tot mensen doodziek zijn en tonnen willen gaan verdienen,” merkt de president op. “Als het alleen aan mij lag had ik 500 Cubanen gebracht. Maar mi no habi oso gi den sma tu en die faciliteiten gaan we daar moeten hebben.” 

Minister Ferrier haalt aan dat er nieuwe eisen moeten komen om iemand toe te laten tot een geneeskundige opleiding. “In het buitenland wordt je niet meer toegelaten op basis van je cijfers,” deelt de bewindsvrouw mee. Zij is van huis uit psycholoog en is ook docent geweest aan de Medische Faculteit. “Wat ik heb geconstateerd is dat andere vaardigheden zoals de humaniteit en de communicatie met de patiënt, en het kunnen inleven in de situatie van de patiënt... dat hebben die studenten niet echt goed ontwikkeld.” Ferrier zegt dat ze de nieuwe criteria gaat 'aanhalen'. Het antwoordt op de vraag of het ‘aanhalen’ in beleid zal worden omgezet, is uitgebleven. 

De Cubaanse artsen zijn gehaald om het eigen tekort enigszins aan te kunnen, deelt minister Antoine Elias  van Volksgezondheid mee. Ze zullen worden ingezet op plekken waar er geen Surinaamse artsen zijn, benadrukt hij. Elias toont aan de hand van statistieken van de Pan American Health Organisation (PAHO) aan, dat Suriname slechts 0.8 artsen per 10.000 inwoners heeft. Sint Maarten en Cuba staan aan top met elk gemiddeld 82 artsen per 10.000 inwoners. Een Cubaanse arts zal de overheid nog geen SRD 15.000 per maand kosten, inclusief het loon van SRD 6.000 per maand, legt Elias uit.  Hij geeft aan dat ook al zouden er 100 zijn gehaald het tekort in het land nog niet opgeheven zou zijn. 

De oorzaak dat er elk jaar maar 60 studenten wordt toegelaten tot de geneeskundige opleiding, is het gebrek aan faciliteiten. Elk jaar melden zich gemiddeld 200 nieuwe studenten aan bij de Medische Faculteit. Ferrier legt uit dat als ze de beschikking niet had uitgevaardigd, alle kandidaten toegelaten moesten worden tot de opleiding. Zij had het aantal teruggebracht naar 20, maar dit is weer teruggedraaid, nadat er felle kritiek kwam uit de samenleving. Het verwerken van de 60 studenten is problematisch. De zevenjarige opleiding duurt in veel gevallen langer door bijvoorbeeld vertragingen en opstoppingen tijdens de praktische gedeelten, geeft Ferrier aan. Het is niet duidelijk geworden wat de overheid gaat doen om de opleiding van eigen artsen te verbeteren en te verhogen. Bouterse en Ferrier geven alleen aan dat de plannen die er sinds 2015 waren om de opleiding uit te breiden, waarvan door de economische crisis niets van terechtgekomen is, weer zullen worden opgepakt. Elias deelt mee dat als het nodig is er meer artsen uit Cuba gehaald zullen worden. 

René Gompers