De door de regering aangekondigde numerus fixus van maximaal 20 studenten geneeskunde en fysiotherapie kent geen geloofwaardige onderbouwing. Jonge Surinamers die hun krachten aan het land willen geven, worden gedwongen hun heil in het buitenland te zoeken, met het risico dat we ze kwijtraken als ze elders in de wereld een baan vinden. Intussen dichten we hier gaten door import van buitenlandse artsen en verplegend personeel. Een ergere vorm van vernietiging van zowel ‘human- als financial capital’ is volgens de VHP nauwelijks denkbaar. 

De politieke partij vindt dat er geen samenhangend beleid is, de president is de regie kwijt, de NDP-ministers blussen links en rechts brandjes, men doet maar wat. De gezondheidszorg is toe aan een fundamentele verandering. Een benadering die meer ‘vraag’-gestuurd is en niet meer ‘aanbod’-gestuurd. Het vereist de betrokkenheid van alle lagen in de gezondheidszorg die nodig zijn om weer betaalbare zorg te leveren tegen de beste kwaliteit, stelt de VHP. 

Zo een aanpak kan alleen als er een regering komt die weer het overleg zoekt met alle relevante spelers in de sector. Doorgaan op de huidige weg, waarbij men van bovenaf dicteert wat er moet gebeuren is heilloos. Links en rechts ziekenhuizen bouwen als showproject en die vervolgens te moeten invullen met buitenlandse krachten is geen beleid met visie. Dat is tegen beter weten in, verkiezingscampagne voeren over de ruggen van onze patiënten.

Dat gebrek aan visie, het onvermogen om draagvlak te vinden en de focus om zieltjes te winnen bij kiezers, drijft de gezondheidszorg verder de afgrond in. Er is geen coherent beleid. Het ontneemt kansen voor eigen artsen, leidt tot het ad-hoc werven van buitenlandse krachten en in het wilde weg neerzetten van gebouwen en klinieken. Niemand weet of die ooit kostendekkend zullen zijn en wat de impact is op bestaande ziekenhuizen. De kans op grotere financiële gaten in de begroting stijgt en daarmee ook de verdere aftakeling van de gezondheidszorg voor de gewone burger, betoogt de VHP.