VP Adhin: Wij zijn van de ene boot in de andere overgestapt

Lilawatie Khedoe-Harnam wordt emotioneel wanneer ze bloemen zet aan de voeten van Baba en Mai, het monument van de Hindostaanse Immigratie.  Nu zij voor Mai staat, lijken zij en het beeld voor heel even op elkaar. Een paar momenten houdt ze haar handen gevouwen en ogen gesloten terwijl ze haar tranen bedwingt bij de beelden. Baba en Mai is het werk van haar wijlen echtgenoot Krishnapersad Khedoe geweest. (Hij is in 2017 overleden.) Vanmorgen zijn er traditioneel mala's omhangen en bloemen gelegd bij het beeldwerk dat herinnert aan de eerste Hindostaanse immigranten uit Calcutta, India.

 Maar de groep trekt door naar het beeld van Mama Sranan, een paar meters verderop. Mevrouw Khedoe  heeft het net gemist, het omhangen van de mala's aan Mama Sranan. Maar de cameralui en toeschouwers maken wel ruimte voor de ‘echte Mai’ zodat zij op de foto kan met vicepresident Ashwin Adhin en zijn gevolg. Het is dit jaar niet zo druk geweest bij de kransleggingsceremonies. Op de dag van 146 jaar Hindostaanse Immigratie wordt dit keer ook Ied-ul-Fitr gevierd. Overigens is op zondag in Commewijne de vierde Baba en Mai monument onthuld. Het ‘paar’ staat ook in Nickerie en op Calcutta in India.

Het werk waarderen van de voorouders, hun geloofsovertuigingen, hun normen en waarden, en de rol in het groter geheel dat Suriname is, hebben de rode draad gevormd in de toespraken. “We waren mensen in één boot,” haalt Adhin aan. “We zijn van de ene in de andere boot gestapt. Een boot met andere culturen. Die 146 jaren lijken wel 146 uren dat we bij elkaar zijn. Dus we hebben nog wat tijd om elkaar beter te leren kennen,” merkt hij op. “Daarom ben ik dankbaar voor de organisaties die cultuur promoten, die onze unieke schoonheden aan elkaar wijzen. We zijn in één boot, we hebben één identiteit en dat is onze culturele verscheidenheid.”

Adhin en echtgenote hebben met de eerste mala's eer betoond aan Baba en Mai. Daarna zijn zij naar het beeld van Mama Sranan gewandeld. Dit beeld, een moederfiguur die vijf kinderen (die de vijf grootste bevolkingsgroepen voorstellen) omarmt, torent boven de bezoekers uit. Maar met een houten ‘apparaatje’ zijn de mala's gauw om de hals geplaatst. Het gaat niet zo ‘smooth’ met de mala van paarse bloemen maar die hangt uiteindelijk ook om de hals van Mama Sranan. Dan worden nog een paar foto's geschoten bij het grote beeld. Maar de vicepresident en gevolg moeten nog even blijven staan want mevrouw Khedoe hoort er ook bij. Wanneer zij haar plek heeft ingenomen, voor de vicepresident en echtgenote, begint de fotoshoot opnieuw. 

René Gompers