“En hebben jullie op Sterrennieuws niet de gekwetste reactie van een intellectuele politieke gelukzoeker gelezen?”

“Welke? Met de naderende verkiezingen zie je namelijk overal van zulke gelukszoekers en stoelgeleerden opduiken, van hier en overzee, hoezee!” 

“Ik heb het over ene Baasje-sier met z’n lijst Baas-hier die serieus in 2020 president van dit land wil worden.”

“Dat willen we toch allemaal? Maar dat lot zal maar eentje beschoren zijn.”

“Zoals ‘the living legend’ tijdens de museumnachtwacht de jeugd uit B’okopondo over zijn jeugd vertelde.”

“Je kan zeggen wat je wil, maar zo een act trekt wel de aandacht! En weet je hoeveel van die jongelui aldaar al stemgerechtigd zijn?”

“En je kan dat ding draaien of keren hoeveel je wilt, je mag hem naar de diepste diepten van de hel wensen of de zevende hemel inprijzen, maar inderdaad: de man is gewoon een living legend.”

“Maar terug naar die Baas-hier, die vindt dat intellectuelen een blok aan z’n been zijn, want als campagneleider van zijn eigen Lijstebrei-partij merkt hij dat z’n intellectuele broeders en zusters niet bereid zijn met truitjes en petjes van z’n lijst-partij de sociaal-zwakkere wijken in te gaan om hem als living legend te vestigen.”

“Anderen van z’n cluppie dokken om met de partijvlaggen en kleuren in een open bus lawaaierig te gaan toeren of zeggen dat ze niet gaan stemmen omdat ze de juiste nationaliteit daarvoor niet hebben.”

“En toch moeten we nieuwe politieke partijen een kans geven, want een boom groeit als je nieuwe bladeren ziet ontspruiten.”

“Maar dan moeten die bladeren wel vanuit die boom ontspruiten, niet van elders effe zijn komen aanwaaien en niet als los zand langs en tegen elkaar heen werken, anders waaien ze van de boom al vóór de dag van de verkiezingswind, straks over een jaar.

“Er zou een traumateam ingesteld moeten worden om daags na de verkiezingen al die teleurgestelde leidertjes van al die partijtjes en lijstjes psychologisch te begeleiden om hun verkiezingsnederlaag te verwerken.” 

“Maar als ik op de reacties van vele bellers afga, naar aanleiding van negen jaar PvBBadM, dan schrik ik wel even: van de tien bellers gaven negen de PvBBadM toch nog een nieuwe regeerperiode.”

“Wat wil die idiote afkorting van je deze keer zeggen?” 

“Simpel: Partij van Baas Blijft aan de Macht.”

“Neks no waar: ze worden weggestemd, honderd procent! Kijk al die corruptieschandalen, kijk die schandalige vreetnapot bij de Bosspaarbank, kijk die Chinese hektrawlers die we maar niet kunnen wegkrijgen.”            

“Ik luisterde naar dat ‘Kal-aur-Zeven-Faried-even’ opbelprogramma. Nou, die Faried wees me daar zo een simplistische schreeuwbeller op pedagogisch verantwoorde wijze flink terecht.”

“Djiem tori, djiem tori, want sma-tori, daar hou ik van.”

“Wel die beller zei dat we moesten opkomen tegen die corruptie van deze regering, zoals nu bij de SPSB. Toen zei Faried Khan terecht dat de zaak nog in onderzoek is en dat de beller nu al de eventuele daders aan de schandpaal nagelt.”

“Ja, maar er is toch gesjoemeld daar bij die bank? Waar rook is, is vuur.”

“Oké, maar dat moet je toch eerst aantonen? En dat wilde die domme beller maar niet begrijpen. Voor hem was er daar gestolen, punt uit, want Asiesje Gajjezien, de schandalen-klokkenluider uit DNA die vaak niet weet waar de klepel hangt, had dat zo eventjes via de telefoon gezegd, dus was dat zo.”

“Ja, we vermoeden allemaal waarschijnlijk terecht dat daar bij die bank flink gestoeid is met staatsgelden  maar ga maar even stapels met uitgedraaide kolommen vol cijfers en namen doornemen om daaruit te halen dat er daar werkelijk gesjoemeld is.” 

“Helemaal waar. En dat probeerde Zeven-even-Khan zijn beller duidelijk te maken, wat met moeite lukte.”

“Ai en toen riep die kerel de luisteraars op, om morgen, dus vandaag, de straat op te gaan. Toen zette Piertje Khan hem schitterend helemaal vast, boi, ik kwam niet bij.”

“Djiem tori, Djiem tori.”

“Dan Faried taj-gha man: ‘dan waarom begin jij niet morgen alvast te gaan protesteren?”

“En wat zei die beller? Zou hij gaan?”

“Natuurlijk niet, want zo ‘dapper’ zijn we wel. Lekker thuis zitten in onze comfortabele stoel en via de telefoon anderen opjutten.”

“Da wat zei die beller?”

“Hij zei dat hij niet in z’n eentje daar zou gaan protesteren, meki skowtu long ning baka. Hij wacht tot anderen gaan, om zich dan aan te sluiten.”

“Dus die anderen mogen wel de klappen van de oproerpolitie vangen en als de kust vrij is, komt meneer Telefoonopjutter misschien opdagen.”

“Maar velen laten zich niet meer voor het politieke karretje van anderen spannen en hebben door dat op straat staan schreeuwen geen effect heeft, kijk maar naar Venezuela. Die jongeman die zichzelf daar tot interim-president heeft uitgeroepen kan met al die schreeuwende aanhangers van hem niet op tegen die Madara. Partijen moeten met elkaar gaan praten om een politiek aanvaardbare oplossing te bereiken.” “Inderdaad, want zolang de gewapende machten Madara trouw blijven, om welke reden dan ook, blijft hij in het zadel, als een living legend.”

“Klopt. Net als hier, en daar en overal.”

“En heeft de oppositie alhier living legends die het kunnen opnemen tegen Delta-Delta-Bravo?”

“Misschien Romeo-Bravo? Ach nee, die kan beter met pistool de lucht in schieten, alhoewel, je weet het maar nooit hoe een Lonnie een ponnie vangt…” 

“Vele politieke nieuwelingen houden er geen rekening mee dat ‘stemmen’ in dit land voor een groot deel van de kiezers een soort geloof, een soort cultuur is. Al wat er ook gebeurt: ze blijven op hun partij met hun basi gado als voorzitter stemmen. Daar kom je niet zomaar tussen, zeker niet met al je toekomstvisies, speerpunten en dromerige oplossingsmodellen. Die zeggen die grote massa geen fluit.”

“En kijk wat van al die mooiwoordige intenties overblijft, mocht je in een regeercombinatie komen te zitten.”

“En hoe meer je scheldt op hun ‘geloof’ en hun ‘leider’ en hun ‘slecht en corrupt en alsmaar reshuffelbeleid’, hoe meer je hen uit een soort van eigenbehoud de gelederen doet sluiten.” 

“Dan wat moet je doen? Hen de hemel in prijzen?”

“Misschien. Middels verdeel en heers. Dan vallen ze eerder onderling kijvend uit elkaar.” 

“Vooral als je als huidige oppositiepartij zelf in regeercombinaties flink gerommelbommeld hebt.” 

“Daar drink ik ter overdenking op. Proost!”

Rappa