”Het benoemen en ontslaan van een minister ligt bij het staatshoofd. Het is een grondwettelijk recht van de president en niemand komt daaraan.” Dit is een uitspraak van een volksvertegenwoordiger in De Nationale Assemblee (DNA) van Suriname. Wie is een volksvertegenwoordiger? Een volksvertegenwoordiger is iemand die door middel van vrije en geheime verkiezingen gekozen is om het volk te vertegenwoordigen. In Suriname heeft de volksvertegenwoordiger tevens een wetgevende functie. 

In een parlementaire democratie (Suriname) is het dagelijkse bestuur in handen van de regering met aan het hoofd de president. Via de belastingen levert elke Surinamer zijn of haar bijdrage aan de staatskas (financiële middelen). De taak om het bestuur (regering) kritisch te controleren en bevragen heeft de wetgever bij de volksvertegenwoordiging (DNA) gelegd. Volgens de Surinaamse grondwet is de regering verantwoording verschuldigd aan het volk via de volksvertegenwoordiging.

Elke bestuursvorm heeft een bepaalde mate van controle nodig om goed te kunnen functioneren. Zodra een bestuur of regering geen controlemechanismen kent is er een grote kans op wanbeleid, corruptie, machtsmisbruik en verspilling van (financiële) middelen. Dit betekent dat het benoemen en ontslaan van een minister niet zonder meer plaats kan vinden zonder dat de volksvertegenwoordiging om opheldering vraagt. 

De vraag is niet of de president bevoegd is om vier ministers te vervangen, maar waarom de president vier ministers vervangt. In artikel 90 lid 2 van de grondwet staat dat de president verantwoording verschuldigd is aan De Nationale Assemblee. Het opnieuw benoemen van de bevoegdheid van de president is in deze niet de vraag, want dat de president bevoegd is ministers te benoemen en te ontslaan twijfelt niemand meer na 69 ministers in 9 jaren. Ik ben echter benieuwd naar de redenen voor vervanging. 

Antwoorden als: “aansterken van het regeerteam, hervormingen doorvoeren of om internationale en nationale ontwikkelingsdoelen te bereiken” zijn als je mij vraagt niet concreet en heel vaag.

Wat zijn de concrete beleidspunten die deze 4 ministers in 12 maanden zullen realiseren?