Met belangstelling heb ik de berichtgeving over vermeende financiële onregelmatigheden bij de Surinaamse Postspaarbank (SPSB) gelezen. Nu beide partijen hebben gereageerd, kom ik tot een aantal conclusies. In de regel zeggen we ‘waar rook is, is vuur’. Desalniettemin is dat niet altijd het geval en kunnen we dat in deze kwestie dus ook niet met zekerheid vaststellen.

Wat we ook kunnen concluderen, is dat de heer Berenstein als vakbondsleider van de C-47 zijn leden heeft aangespoord tot, en zo niet, op zijn minst heeft meegewerkt aan het overtreden van wet- en regelgeving door zijn leden. Dit is terug te lezen in de reactie van de Surinaamse Postspaarbank.

De SPSB heeft, net als iedere normale bank, blijkbaar een privacy-/bankgeheim-protocol en de klokkenluidersregeling. Uit de reactie van de SPSB kan worden gehaald dat de vermeende klokkenluiders zich aan geen van deze regels hebben gehouden. Het bankgeheim is geschonden, het imago van de bank is geschaad – al dan niet terecht – en de klokkenluidersregeling is niet gevolgd.

De vermeende misstanden zijn in de publiciteit gebracht door de C47 vakbondsleider zonder dat men zich aan wet- en regelgeving die de vakbond zelf heeft geaccordeerd, heeft gehouden.

Tevens rijst bij mij de vraag of er sprake is van een vooropgezet plan. Want, zoals in het bericht van de SPSB wordt aangegeven, werd bond van de bank een dag voor de publicatie van het openbaar maken van de informatie door C-47 aangemeld bij de vakcentrale van Berenstein. Hoe krijgt Berenstein het binnen 24 uur voor elkaar om zijn leden, medewerkers van de SPSB, aan te zetten om wet- en regelgeving van de bank te ondermijnen c.q. overtreden? En stel dat de betreffende medewerkers op eigen initiatief met de informatie naar Berenstein zijn gestapt, had hij deze op dergelijke wijze publiekelijk mogen maken of had hij, als verantwoordelijk en deskundig vakbondsleider, de medewerkers moeten hebben gewezen op de bestaande wet- en regelgeving?

In deze dient dus de vraag gesteld te worden of de voorzitter van de C-47 nog geschikt is als vakbondsleider op te treden als hij zijn leden toestaat c.q. aanspoort om wet- en regelgeving te overtreden.

Als objectieve buitenstaander had ik begrip gehad voor deze actie wanneer eerst de bestaande procedures zouden zijn gevolgd en de directie van de bank en de daarvoor verantwoordelijken hier niets mee hadden gedaan.

De arbeiders van Suriname dienen derhalve zich serieus af te vragen of de heer Berenstein de juiste persoon is om hun belangen te behartigen, want in deze kwestie lijkt het erop alsof de belangen van het bedrijf, de medewerkers en de aandeelhouders zijn geschaad en dat alleen maar voor de publiciteit en eventueel politiek gewin.