Venezolaanse migranten wedijveren met gieren voor Braziliaans afval
17 Apr 2019, 04:43
foto
Venezolaanse migranten wachten terwijl de vuilwagen zijn lading dumpt in de Braziliaanse grensstad Pacaraima. (Foto's: Reuters)


Omringd door gieren op bomen die op hun beurt wachten, proberen Venezolaanse migranten zich in leven te houden door te ploegen door het afval op een vuilstortplaats van een Braziliaanse grensplaats. Ze zoeken naar metaal, plastic, karton en voedsel. De migranten zitten gevangen in een woestenij, verdienen nauwelijks genoeg om hun gezinnen te voeden en kunnen zich geen buskaartje veroorloven om weg te komen en vast werk te vinden in Braziliaanse steden in het zuiden.

Ze verwijten de Venezolaanse president Nicolas Maduro dat hij de economie van hun olieproducerende natie verkeerd heeft beheerd. Dat hij de diepe crisis heeft veroorzaakt die verscheidene miljoenen Venezolanen heeft gedwongen om door Latijns-Amerika te emigreren.

"Ik ging weg omdat ik stierf van de honger. We proberen vooruit te komen door deze rotzooi. Elke nacht bid ik tot God om me hier weg te halen," zei Rosemary Tovar, een 23-jarige moeder uit Caracas.

Tienduizenden Venezolanen zijn de politieke en economische omwenteling in hun land ontvlucht via Pacaraima, de enige weg naar Brazilië. De stroom migranten heeft de sociale diensten overbelast en spanningen veroorzaakt in de noordelijke grensstaat Roraima. Meer dan 40.000 Venezolanen hebben de bevolking van de hoofdstad Boa Vista met 11 procent doen toenemen, zei burgemeester Tereza Surita tegen Reuters.

De toestroom is ook een hoofdpijn voor de nieuwe regering van president Jair Bolsonaro, die tot nu toe de druk van de VS heeft weerstaan om een krachtiger houding tegenover Maduro aan te nemen. Ongeveer 3,7 miljoen mensen zijn de afgelopen jaren uit Venezuela vertrokken, meestal via de westelijke buur Colombia, aldus de Wereldbank.

Een dozijn Venezolanen klautert om zakken afval te pakken die twee keer per dag uit de Pacaraima-vuilniswagen tuimelen. Ze ziften dan door de stapels terwijl stinkende rookpluimen opstijgen uit de smeulende stortplaats. Soms speuren ze 's nachts met koplampen.

"We zijn op zoek naar koper en blikjes en hopelijk iets waardevols, zelfs voedsel," zei Astrid Prado, die acht maanden zwanger is. "Mijn doel is hier weg te gaan. Niemand wil zijn hele leven door vuilnis wroeten. "

Charly Sanchez (42) is een jaar geleden aangekomen in Brazilië en heeft niet naar Boa Vista kunnen gaan om zijn werkpapieren te halen zodat hij werk kan vinden. "Daar leven we van dit. We verdienen genoeg om rijst te kopen, misschien wat worst, maar niet genoeg om een kaartje te kopen voor Boa Vista," zei hij. Koper betaalt het beste, 13 reais ($ 3,30) per kilo, maar het kost Sanchez een hele week om zoveel "draad voor draad" te verzamelen.

Op een goede dag zei hij dat hij een afgedankte mobiele telefoon had gevonden, maar niet vandaag. Een beetje spaghetti, een potje suiker en een beetje bakolie waren Sanchez's ‘verdiensten’ voor de dag.

Samuel Esteban, met een ademmasker voor de rook, stopte karton in een grote zak. Voor 50 kilo verdient hij vijf reais, een derde van het minimum maandelijkse loon in Venezuela, maar net genoeg om een liter melk in Brazilië en wat brood te kopen.

Tovar bekritiseerde Maduro omdat hij ontkent dat Venezuela door een humanitaire crisis gaat. "Hij is zo verkeerd. Kijk naar ons hier in deze vuilnisbelt," zei ze. "Als Maduro Venezuela niet verlaat, ga ik nooit meer terug."
Advertenties