Fols: Kinderrechtenverdrag niet selectief toepassen

Het presidium van de Federatie van Organisaties van Leerkrachten in Suriname (Fols) bestaande uit vertegenwoordigers van de volgende lidorganisaties t.w. de Surinaamse Openbare onderwijzers Bond, de Katholieke Onderwijzers Bond, de Christelijk Onderwijzersbond Broederschap, de Bond van Leerkrachten bij het Technisch Onderwijs, en de Islamitische Onderwijzersbond hebben op vrijdag 12 april 2019 tijdens hun bestuursvergadering extra aandacht besteed aan de kwestie met betrekking tot de zaak leerkracht LBO-Brokopondo.

Het bestuur van de Fols is door de voorzitter van BLTO, René Bilkerdijk, onmiddellijk geïnformeerd over het gebeurde en de te ondernemen stappen. Uit zeer betrouwbare bron heeft de president van de Fols vernomen dat het besluit om de leerkracht te ontslaan nog niet is genomen.

Echter verbaast het de Fols, dat er bij dit gebeuren gelijk is gegrepen naar het Verdrag inzake de Rechten van het Kind waarin in artikel 19.1 o.a. is opgenomen dat Staten die partij zijn bij dit verdrag alle passende wettelijke en bestuurlijke maatregelen nemen op sociaal en opvoedkundig gebied om het kind te beschermen tegen alle vormen van lichamelijk of geestelijk geweld.

Echter verzuimt de minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, om ook aandacht te schenken aan artikel 27.1 waarin is opgenomen dat ieder kind recht heeft op een levensstandaard die toereikend is voor de lichamelijke, geestelijke, intellectuele, zedelijke en maatschappelijke ontwikkeling van het kind.

De wereld maakt geen onderscheid wat het Verdrag inzake de Rechten van het Kind betreft; wanneer er wel of niet een artikel in de praktijk moet worden toegepast. Maar het schijnt dat wij in Suriname de artikelen selectief willen gebruiken.

Hierbij wijst Fols op het feit dat weggebruikers nog steeds kinderen langs de auto’s’ zien lopen bij de hoek Coesewijnestraat en de Mr. Jagernath Lachmonstraat om allerhande -nog vrijwel onrijpe knippa’s, awarra’s, maripa,s- aan automobilisten ten verkoop aan te bieden. Daar gelaten het gevaar voor het leven van het kind en het ernstig in problemen brengen van auto- en truckbestuursters. Waarom wordt er hier niet opgetreden in relatie met het artikel 27.1 van het Verdrag inzake de Rechten van het Kind.

Politici moeten zich ervan gewissen dat de Surinaamse maatschappij, het onderwijs en de scholen de afgelopen decennia sterk zijn veranderd. Maatschappelijke ontwikkelingen hebben de context van het beroep van leerkracht onvoorspelbaar gemaakt. In de beroepspraktijk stellen specifieke situaties met specifieke leerlingen, leerkrachten geregeld voor ingewikkelde vraagstukken.
Voor het ‘goed’ handelen in ‘bumpy moments’ bestaan er geen vaste recepten. Leerkrachten moeten in hun praktijksituatie voortdurend zelf (snelle) keuzes maken over wat op dat moment de meest geschikte handeling is.

Er is geen blauwdruk hoe te handelen. Als politici wel over zo’n blauwdruk beschikken, dan kijken leerkrachten en de onderwijsbonden er met genoegen naar uit.

We moeten voorkomen dat werkgevers te snel willen grijpen naar het uiterste middel. Dit zal op alle niveaus en bij alle onderwijsdiensten consequenties hebben voor het Surinaamse onderwijs. Leerlingen kunnen al dan niet opzettelijk gezagsondermijnend gedrag tentoonstellen, wetende dat als de leerkracht optreedt, die ontslag boven het hoofd hangt. Dit zal betekenen dat geen enkele leerkracht op welk niveau dan ook, zal optreden tijdens een heersend spanningsveld tussen leerlingen. Leerkrachten zullen weglopen!

De Fols rekent erop dat de ruimte die de minister vraagt om een besluit te nemen met betrekking tot de leerkracht LBO Brokopondo, zal uitmonden in een wijs besluit.

Een collega uit Belize heeft de schrijver van dit stuk tijdens een workshop in 2002 op British Virgin Eiland met als thema 'Scream; Stop Child Labour,' gezegd: 'The Rights of the Child are killing the country'. Ik heb het toen niet begrepen. Maar gelet op het gedrag van de leerlingen anno 2019 en het optreden van werkgevers in ons land naar de leerkracht toe, begrijp ik nu heel goed wat de collega uit Belize toen heeft bedoeld met haar uitspraak.


Namens het Fols-presidium,

Marcellino Nerkust
Fols-persident