Kwestie grondroof door overheidsfunctionarissen
09 Apr 2019, 03:42
foto


Er is weer eens voor de zoveelste keer in de media aangehaald dat bepaalde overheidsfunctionarissen zich schuldig maken aan het toe-eigenen van grote stukken grond, alsof het een uitzondering is op de regel. Maar dit is juist de regel geworden en daardoor hebben we te maken met een systematisch systeem dat wettelijk verankerd is. Politici eisen dat maatregelen getroffen moeten worden, omdat dit niet kan. Maar we leven in een land waarbij politici elkaar bekladden van zaken waarvan ze zelf debet aan zijn.

Maar in de tussentijd gaan de politici zelf, rustig verder met het roven van grond dat de gemeenschap toebehoort. Ik heb vaker aan meerdere politici de vraag gesteld of ze niet begrijpen dat het recht hebben op grote stukken grond een kwestie van “conflict of interest” is. Het antwoord van de politici daarop is veelal: “nee, omdat ik ook een burger van het land ben.”

Dit is een oneigenlijk antwoord omdat de regels voor politici niet dezelfde regels zijn die gelden voor burgers. Corruptie kan op dit gebied niet bestreden worden als een politicus wettelijk nog gewoon als 'iedere burger' onbeperkt grond mag aanvragen.
Als wij als samenleving echt willen dat deze grondroofkwestie tot een eind moet komen, zou er een duidelijk wettelijk verbod moeten komen voor politici of overheidsfunctionarissen.

Een bescheiden stuk grond van 500 vierkante meter zou toegewezen kunnen worden, omdat de functie van dienaar immers bescheidenheid inhoudt. Een dienaar kan en mag zich nimmer als de keizer opstellen. Een wettelijk verbod met een daaraan gekoppelde gevangenisstraf en fikse boete vaststellen, zou deze dienaar kunnen “helpen” om zuiver blijven. Dit wettelijk verbod is vereist omdat we duidelijk merken dat de afgezworen eed afgelegd door politici niets anders is dan een uiting van loze woorden, waarbij de verantwoordelijkheid voor hun daden wordt overgelaten aan hun eigen geweten.

De kernvraag in deze is natuurlijk, “welke politieke partij zou zo vrijmoedig zijn om deze stap te willen nemen om zo een wettelijk verbod door te drukken?”. Zo een partij zou immers onbesmet moeten zijn of tenminste moeten werken aan zelfzuivering. De Partij voor vrijheid en Transformatie streeft onder andere dit doel na, maar om dit doel te kunnen realiseren is de PVT nog steeds op zoek naar gelijk denkenden, zowel binnen- als buiten de politiek, die bereid zouden zijn dit doel helpen te verwezenlijken. Helaas lijkt het vinden van gelijk denkenden tot nog toe een zware taak, temeer vanwege het combinatieverbod dat nu wettelijk is vastgelegd, maar we blijven timmeren aan de weg. Mochten er zich plotseling politieke partijen of politici opwerpen die hiervoor zouden willen gaan, zou de PVT zeker alsnog de eventuele mogelijkheden gezamenlijk willen bekijken.

R. Knoppel
Voorzitter Partij voor Vrijheid en Transformatie
pvtsuriname@gmail.com
Advertenties