Een verkiezing tussen goed en kwaad?

Eigenlijk maakt het niet uit hoe je in het leven staat, het is de eindbeslissing die bepalend is voor je leven na de dood. Recentelijk hoorde ik de politicus Chan Santokhi verkondigen dat de komende verkiezingen, voor degenen die moeten kiezen, een keus zal zijn tussen goed en kwaad. Zonder uit te leggen wat goed is en voor wie, en wat kwaad is, terwijl het paradoxale stelt dat zonder goed er geen kwaad bestaat, of wordt dit het uitgangspunt voor het verzoek tot samenwerking?
Macht is een tweesnijdend zwaard in gelijkenissen tussen goed en kwaad, vandaar dat er maar één waarheid bestaat. Deze waarheid is alleen te vinden bij mensen die één zijn geworden met de God in hen.

Gelukkig dat kiezers altijd kiezen tussen beter en slecht en dat zal zo blijven. Kennelijk werd gedacht dat met grootspraak en aanmatigende taal, dus door laatdunkend bezig te zijn, op de aanwezige massa indruk van leiderschap kon worden gemaakt. Terwijl wij weten dat de weg naar Canossa regelmatig door deze man wordt bewandeld.

Daarom is het goed om te weten hoe sommige figuren, die zich leider wanen, over andersdenkenden denken. Immers de huidige VHP-leider verlangt van het kiezersvolk een zodanig mandaat, dat hij de leiding in het land kan verwerven. Hoe zal zo een leider het nationaal belang kunnen dienen?

Een andere bedenkelijke opmerking is “Als NDP-voorzitter Desi Bouterse voor de verkiezingen van 2020 niet dood gaat, wordt hij voor de derde keer president van Suriname”. Hoewel het meest interessante in het leven is het mysterie van de dood, is het verwerpelijk en ongehoord om zelfs voor een politieke analyse ongeacht de reden, de dood van een politieke leider als aanname in een beschouwing mee te nemen.

Of is men bezig met een eye opener? Het is niet de eerste keer dat ik dit hoor, hoewel het in dit geval a contrario is gebracht. Wij moeten niet alleen datgene lezen dat wij graag willen horen.

Nu wij nog anderhalf jaar van de te houden verkiezingen verwijderd zijn lijkt het mij prematuur om al deze zware woorden te gebruiken om de kiezers te interesseren. Blijkbaar bestaat er nu al behoefte aan een prognose daarover.
In tegenstelling tot de prognose van LC Media in een dagblad van dinsdag 22 januari 2019 is het uit feiten en omstandigheden mogelijk om bij benadering een uitslag vast te stellen, voor zover er geen aanpassing van het kiesstelsel plaatsvindt voor wat betreft het districtenstelsel.

Tijdens de verkiezingen van mei 2010 heb ik in mijn prognose toen, vijf maanden voor de verkiezingsdag (december 2009), aangegeven dat de N.D.P. met haar combinatie goed was voor 23 zetels, omdat de mofinawans weten waar hun belangen worden behartigd.
Tijdens de verkiezingen van mei 2015 heb ik in mijn prognose toen, twee maanden voor de verkiezingsdag (maart 2015), aangegeven dat de N.D.P. zonder combinatie (alleen) in staat zal zijn 26 tot 27 zetels te behalen omdat de kiezers gaan voor prestaties voltooid of onvoltooid en kijken waar hun belangen liggen. Dat is in het voordeel van Bouterse met al zijn zwakheden.
Voor zover de man geïnteresseerd is in een derde termijn, maakt hij een goede kans. Beide artikelen zijn verschenen op Starnieuws.

Bij ongewijzigde verhoudingen binnen het kiesstelsel verwerft:
De Nationale Democratische Partij (N.D.P.) een zeteltal tussen 18 en 22.
De Vooruitstrevende Hervormingspartij een zeteltal tussen 12 en 14
De A.B.O.P. een zeteltal tussen 5 en 7
De Nationale Partij Suriname een zeteltal tussen 3 en 4
De PL aantal zetels 2
BEP aantal zetels 2
DOE aantal zetels 1

De zogenaamde proteststemmers houden 3 zetels vast en die kunnen overal terechtkomen. Het verzoek om 28 zetels is om zo vèr mogelijk te komen van de gecalculeerde 12 zetels voor een betere positie. Wij zijn in staat cijfermatig aan te geven vanwaar de zetels kunnen komen.
Ten slotte: Voltaire zei het al “Niets verschaft zo veel genoegen als illusies”.
Voor degenen die van rust houden, kan ik voorspellen dat wij de meest onrustige periode aller tijden tegemoet gaan.

Eugène van der San