PALU: Werkelijke economische situatie niet te verbloemen

De werkelijke economische situatie wordt verbloemd, vindt Jim Hok, voorzitter van de PALU. "Het gaat goed in Suriname, anno 2019 zelfs beter dan verwacht. Tenminste, als je de NDP-fractieleider André Misiekaba en zijn vervanger Amzad Abdoel in De Nationale Assemblee (DNA) mag geloven. De economie zou zijn getransformeerd (?) en het zou nu nog een kwestie zijn van verduurzaming van de economische groei. En na het optreden van dit duo is het de vraag of de president nog aan het woord hoeft te komen."

Maar de PALU-voorzitter vraagt zich af wat er nog overblijft van die mooie en vele woorden, wanneer blijkt dat iemand niet eens meer behoorlijk aan zijn eigen dollars op de bank kan komen. "Bovendien, als morgen de prijzen van goud en olie (onverhoopt) naar het niveau van 2015 dalen, dan zitten we in 2020 met de torenhoge schulden en aflossing, in een nog diepere crisis. Met andere woorden, de regering heeft totaal geen greep op het dalen of stijgen van onze nationale inkomsten."

"Tijdens de eerste ronde van de Algemene Politieke Beschouwingen vorige week, hebben beide heren zich van hun beste zijde laten zien. Amzad Abdoel heeft waarschijnlijk de show gestolen. Hij stoelde zijn mening dat het goed gaat in Suriname op een verklaring van het IMF van november 2018, het verslag van de jaarlijkse Artikel IV-missie van het IMF. En voor deze gelegenheid gold, ALS HET IMF HET ZEGT, DAN IS HET WAAR. Zo heeft het IMF inderdaad gezegd dat onze economie in 2017 gegroeid is met 1.7% in vergelijking met 2016 en voor 2018 verwacht het IMF 2%. Ook het werkloosheidspercentage is volgens het IMF vanaf 2016 afgenomen. Maar het IMF zegt in dezelfde adem dat de groei voortkomt uit een hogere goudproductie en een stijging van de prijzen van grondstoffen."

Wat de werkgelegenheid betreft, is er niemand die een afname van de werkloosheid zou kunnen verklaren, of het moet zijn dat het IMF gebruik maakt van cijfers die door de overheid zelf worden verstrekt, stelt Hok. "En hoe meet de overheid de afname van de werkloosheid? Anders dan de nieuwe jobs bij het goudbedrijf Newmont waarmee in 2013 een productieovereenkomst is gesloten, is het moeilijk om ergens anders een toename van het aantal banen te constateren. Volgens cijfers van het KKF moeten in het afgelopen jaar zelfs bijna 1000 bedrijfjes de deuren hebben gesloten. Ook in de landbouw wordt het moeilijk om ondanks al de projecten die Abdoel opsomde nieuwe werkgelegenheid van betekenis aan te wijzen. Daarnaast komen er jaarlijks tussen de 5000 en de 7000 jongeren van school, waarvan een goed deel werk zoekt. Hoe kom je dan op een daling van de werkloosheid?"

Dit is volgens Jim Hok ook de achtergrond van al de vragen van Cleon Gonsalves namens PALU. "Wij vragen ons namelijk af hoe serieus de regering met dit onderwerp omgaat. Wij staan ook achter de wetten die de bestaande arbeidsplaatsen moeten beschermen. Maar er moet ook veel meer tijd en geld worden gestopt in het scheppen van nieuwe werkgelegenheid buiten de overheid.
En hoewel het IMF duidelijk aangeeft waar die groei van het Bruto Binnenlands Product (BBP) aan te danken is, moeten de heren vanuit hun positie natuurlijk proberen ons te overtuigen dat het komt door de inzet van de regering, lees hun partij. Maar Adoel weet zelf wel beter. Want, welke invloed heeft de inzet van de partij gehad om de prijzen van goud en olie? Dat heeft hij ook toegegeven toen hij wilde aantonen dat de doelen van het Stabilisatie en Herstelplan waren gehaald. Hij zei namelijk 'de doelen zijn gehaald, het maakt niet uit op welke manier…' Dat was tenminste eerlijk.

Zoals gezegd kwam Abdoel beter uit de verf. Misiekaba had eigenlijk ook een moeilijker rol, meent de PALU topman. "Wat is er namelijk aan de hand? De NDP heeft 26 zetels in DNA, hetgeen meer dan de helft is. Daarmee kan de partij alles goedkeuren. En terwijl de partij van Misiekaba, in haar eentje, niet gehinderd door wie of wat dan ook, het voor het zeggen heeft in de regering moet Misiekaba bij de algemene politieke beschouwingen doen alsof hij geen toegang heeft tot de bewindslieden. Zo moet hij de regering oproepen om allerlei dingen te doen of na te laten, terwijl het juist ZIJN fractie- en partijgenoten zijn die voorzitter zijn van elke vaste commissie voor de ministeries. Zij hebben dus een directe lijn met alle ministers. Waarom worden de problemen dan niet direct dáár gedropt, waar ze meteen aangepakt kunnen worden", vraagt PALU-voorzitter Jim Hok zich af.

"Dan weer vroeg de rol van Misiekaba dat hij ook aan de president allerlei belangrijke zaken moest voorleggen die ZEER DRINGEND in orde gemaakt moeten worden. ZEER DRINGEND! Hij begrijpt natuurlijk ook wel dat bezorgde burgers zich afvragen, dat als die zaken werkelijk zo dringend zijn, waarom wacht die man dan tot de algemene politieke beschouwingen om pas op dat moment, met de camera op zich gericht, zijn dringend verzoek aan de president te doen? En dat, terwijl hij voor zulke dringende zaken 24 uur per dag toegang heeft tot zijn ‘eigen’ president. Die bezorgde burgers vragen zich dan misschien ook af waar het dan eigenlijk om gaat? Wil hij nou het dringende probleem opgelost hebben of wil hij namens zijn partij schitteren tijdens de algemene politieke beschouwingen om de indruk te wekken dat zijn partij zich heel erg inzet voor de gemeenschap? Of is het allemaal persoonlijk en gaat het om positionering bij de komende verkiezingen?"

De partijvoorzitter zegt dat PALU altijd gepleit heeft voor meer aandacht voor de productie en het meer divers maken van de economie, om niet zo afhankelijk te zijn van de wereldmarktprijs van grondstoffen. "Deze zaken zijn tevergeefs herhaald bij consultatierondes met de regering. En dan moet je als fractieleider en diens vervanger dit soort verhalen komen vertellen. Het moet niet gemakkelijk zijn geweest voor de heren. Vooral omdat ook zij weten dat buiten de vergaderzaal, waar het echte leven zich afspeelt, er teveel zaken zijn die totaal verschillen met wat zij in DNA verkondigen. Hoe bijvoorbeeld kan je vinden dat je groei gaat verduurzamen die je niet in de hand hebt? Een groei die veroorzaakt is door zaken die geheel buiten jou om spelen, zoals de prijs van goud en olie? En welk verhaal over stabiliteit en groei vertel je aan de zakenman/vrouw die niet aan zijn of haar dollars op de bank kan komen wanneer hij of zij die nodig heeft?" Jim Hok kijkt nog of de president het vandaag beter kan doen.