Niemandsland

Zeven aasgieren zweven geruisloos, in hoge onheilspellende cirkels boven het plateau van de Brownsberg. De zeven vogels zijn de dagelijkse stille getuigen van de nieuwe El Dorado die van zijn troon in het Amazonebekken afdaalt naar het noorden en daarbij Suriname besmet met de goudkoorts die tienduizenden mensen ziek maakt en ons toekomstig land zichtbaar en onzichtbaar aan bederf blootstelt.

Zij overzien, vanuit hun hoogte, de begeerte waaruit dit voortkomt, de kille wens in een handomdraai en een zucht steenrijk te worden, een ernstig symptoom van de kortsluitende hersenziekte der hebzuchtigen. Zij zien de vraatzucht waarmee de bossen worden vernield, de gaten in de aarde, de vervuiling van de kreken en rivieren, de verwoesting en het uitgezaaide afval dat voortkomt uit dit roofzuchtig bestaan. Zij zien de wellustige gevolgen in de nabijgelegen gehuchten zoals de drank, de drugs en de prostitutie. Zij zijn de getuigen van het barsten van de blaren waarin de ziekte schuilgaat die de opkomst en ontwikkeling van ons land kan doen verglijden en tot stilstand zal dreigen te brengen.

Zwevend boven dit Niemandsland zullen zij de eersten zijn die de nieuwe rijken zullen gadeslaan in hun val vanuit hun pas verworven nesten. Cirkelend boven het verminkte groene dak van de aarde, zijn zij de eersten die het groene vuur van de jaloezie zullen zien groeien in de ogen van deze gelukzoekers die hun lotgenoten belagen, beroven en elkander het licht in de ogen niet gunnen. Zij zijn de getuigen van de Ketting van Boosheid die zich bijna letterlijk hortend en stotend doch gestaag vormt, schakel voor schakel, een ruwe dislocatie van de natuurlijke cascade van energie en leven in de natuur: de vernielde bossen en heuvels, omgewoelde vervuilde kreken en rivieren, gronderosie, aardverschuivingen, modderlawines, bodemgaten met stilstaand water, ziekten, alcoholisme, drugs, smokkelhandel, opportune jacht op beschermde diersoorten, illegale mensenstroom, criminaliteit, besmetting van ons water en vergiftiging van onze vissen waardoor uiteindelijk vergiftiging van onszelf inclusief onze jonge moeders en onze ongeboren kinderen die wij zullen opzadelen met ongeneeslijke, aangeboren ziekten.

Voor de ontginning van elke 10 ton goud, die wij voor El Dorado uit de vernielde aarde halen, schenkt hij ons 4 ton gif in de vorm van kwik. Eerlijke handelsbalans? Ons eindeloos incasserende milieu blijft trouw standhouden, sprakeloos, met de armen wijd open, op het hoogste punt van de Brownsberg, als Corcovado op de heuvels bij Rio de Janeiro....
Wie is daar verantwoordelijk voor ?
NIEMAND..!
Want in het mooie groene land tussen de stromen van de Corantijn en Marowijne is er NIEMAND die de verantwoordelijkheid opeist.

Op de kaart van Suriname staat bij de Brownsberg: NATUURRESERVAAT. Wie schreef dat ooit in die atlas neer? Ook Niemand ? Hoe komt het dat het glasheldere, zuivere water van de Irenevallen gelegen in het 'beschermde' Natuurreservaat Brownsberg, nu volledig vies, roodbruin gekleurd en vervuild is? De volgende schakel is eenvoudig te voorspellen: onze touroperators zullen niet meer zo gemakkelijk als voorheen de toeristen kunnen overtuigen van de maagdelijkheid van ons Amazonewoud; dezelfde touroperators zullen op diverse internationale beurzen vanaf nu ook met hun mond vol tanden staan en de duurzaamheid van het ecotoerisme zal jammer genoeg niet meer tot de mogelijkheden en de potentie van Suriname behoren.

De natuur behoort ons allen toe; de natuur is voor een natie wat de gezondheid is voor het individu: de grootste schat op aarde. Net zoals je een mens zijn gezondheid niet ontnemen mag, mag je een land zijn natuur niet ontnemen. Het getuigt van kwaadwilligheid dit te laten geschieden en het zou strafbaar moeten zijn hier onachtzaam en in welke vorm dan ook achteloos of nalatig mee om te springen.

Wie is er verantwoordelijk voor, dat de verantwoordelijken hun verantwoordelijkheid wel of niet nemen? Wie kleurde het rood, wit en groen in onze Surinaamse vlag? Wie schreef in ons Volkslied: "Opo, kondreman un opo! Sranan gron e kari un ”...? Zijn wij wel ooit geëmancipeerd of onafhankelijk geworden? Of was dat ook een fata morgana, zoals El Dorado zal blijken te zijn?

Kortom:
wanneer houdt Niemandsland op te bestaan en herscheppen wij Suriname en groeien wij als volk op naar volwassenheid en verantwoordelijkheid? Wanneer rijpen onze Staatsinrichting en onze Politiek eindelijk tot gedreven, eervol en eerlijk Staatsmanschap? Het aanwijzen van één schuldige zou een naïeve optie zijn en behoort dus niet tot een rationele vorm van commentaar. Immers: El Dorado is een universeel kwaad.. de verleiding huist en spookt helaas in ons allen. Daarom moet El Dorado met veréénde krachten worden ontmaskerd, gelokaliseerd en geëlimineerd. Maar laten we hopen dat de eersten niet de laatsten zullen zijn: dat de beleidsmakers, die de primaire verantwoordelijkheid dragen, hun taak snel zullen herkennen en oppakken.

Één vogel zweeft nog, geruisloos, in hoge onheilspellende cirkels boven het plateau van de Brownsberg. Het is de Wraakvogel. Met rood doorlopen ogen speurt zij, in opdracht van moeder aarde, het woud en desnoods heel het land af naar de schuldigen die ter verantwoording geroepen dienen te worden. De zes anderen zijn al heen gevlogen. Ze hebben de hebzucht, de vraatzucht, de wellust, de inertie, de hoogmoed en de jaloezie hun bommen zien afwerpen. De Wraakvogel ziet er, zo nodig dwingend, op toe dat de carrousel van oorzaak en gevolg ronddraait en halt zal houden, juist bij diegenen die de loop van het onfortuinlijke rad zullen kunnen keren. De Wraakvogel zoekt door tot de zon ondergaat en zij haar zoektocht noodgedwongen staken moet. Net als zij haar nest in het toenemende schemerlicht terug zoekt om met de volgende zonsopkomst haar taak te hervatten, doemt Corcovado op, net onder haar vleugels, fluisterende:

’Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden….’
(Romeinen 12 vers 19)


Julian Pengel